Verfomfaaid in plaats van verfromfraaid

Ik sprak het altijd uit als verfromfraaid. Dacht, dat het met iets met verfrommelen te maken had. Blijkt me nu, dat het verfomfaaid is. Weer wat geleerd!

Van Duitse oorsprong
Columnist Mark Mackintosh legt in de rubriek Woordweetjes van de website Taalvoutjes uit, dat het woord van Duitse oorsprong is. "Dat zit zo: het woord heeft wortels in de Duitse kroeg. In het Nederduits gebruikten mensen als de Gebroeders Grimm aan het einde van de achttiende eeuw het werkwoord verfumfeien om aan te duiden dat iemand zijn tijd aan het verdoen was met muziek en dans, met name in de kroeg. Dat werkwoord ging op zijn beurt terug op fumfei en fidelfumfei, twee woorden die volgens het befaamde Deutsches Wörterbuch van de Gebroeders Grimm onomatopeeën waren; ze bootsten vioolgeluiden na.

Geen lang leven
Verfumfeien was geen lang leven beschoren bij onze oosterburen, maar het afgeleide bijvoeglijk naamwoord ‘verfomfaaid’ mag zich in Nederland nog op veel aandacht verheugen. Van zijn oorspronkelijke betekenis ‘verkwisten’ was het een klein sprongetje naar de huidige betekenis ‘slordig, verfrommeld, beduimeld’. In de negentiende eeuw vinden we daarvan al volop voorbeelden in de vaderlandse literatuur. Zo lezen we in Hanna van E.J. Potgieter uit 1843: “Wel, meid, wat is je muts verfomfaaid en wat zien je oogen rood – waait het zo?”

Meer informatie
* Het gehele artikel 'Woordweetje: verfomfaaid'