Alles goed?

Je wordt tegenwoordig vaak begroet met de vraag 'Alles goed?". Ik heb dan altijd de neiging om te antwoorden: 'Nee, niet alles'. De vragensteller reageert vervolgens wat onthutst en weet niet direct te reageren. Wat ook mijn bedoeling is, want ik ben van mening, dat het een rare vraag is. Want het leven is lang niet altijd een lolletje en ieder huis heeft zijn kruis, zegt niet voor niets het spreekwoord. Maar volgens etiquette-deskundige Beatrijs zie ik die begroeting niet helder. De vraag is slechts bedoeld als 'een vorm van verbaal kwispelen'. Zie hierna de vraag en het antwoord uit haar mooie rubriek in het dagblad Trouw.

Beste Beatrijs
Je wordt tegenwoordig begroet met 'Alles goed?' Dit vind ik een heel confronterende vraag.
Ik heb verdriet, omdat ik geen oma ben. Ik heb één zoon van 35 die tegen zijn zin alleen is. Ik krijg bij die vraag altijd een brok in de keel. Er zijn meer dingen in mijn leven die niet leuk zijn, maar die zitten mij minder dwars. Ik heb weleens geantwoord dat niet alles goed is, maar dan kijken de mensen je heel verbaasd aan. Dat willen ze dan blijkbaar niet horen.
Ook heb ik weleens gezegd dat ik dit geen prettige vraag vind, maar de volgende keer kreeg ik gewoon weer hetzelfde te horen. Mijn vraag is welk antwoord ik moet geven. Ik ben toch niet de enige die dat lastig vindt? Ik wil wel beleefd blijven natuurlijk.

Beste Niet alles goed,
Ik begrijp dat u het een confronterende vraag vindt, maar ik wil u op het hart drukken om hem niet letterlijk te nemen. Het vragend uitgesproken zinnetje 'Alles goed?' is níet bedoeld als vraag. Het is een variant op 'hallo', 'hoi' of 'goedendag'. Meer dan een vorm van verbaal kwispelen is het niet. De stereotiepe uitwisseling gaat als volgt:
'Ha, Annemiek, alles goed?'
'Ja hoor, met jou?'
'Prima.'
'Oké, nou doei!'
'Doei!'
De informatieve waarde van deze uitwisseling is nul komma nul en dat is ook de bedoeling. Als iemand 'Alles goed?' zegt, wil hij de aanwezigheid van de ander wel opmerken en erkennen, maar hem verder toch vooral op afstand houden. Degene die 'Alles goed?' zegt is helemaal niet geïnteresseerd in hoe het met de ander gaat en snijdt die ander op voorhand de pas af door het verwachte antwoord 'Ja' alvast in de vraag in te bouwen. Als de begroeter wel geïnteresseerd was, had-ie wel 'Hoe gaat het ermee?' gezegd, een opening die de ander net iets meer ruimte geeft voor een inhoudelijk antwoord, maar ook weer niet zo heel veel meer, want het standaardantwoord op de vraag 'Hoe gaat het?' is 'Goed hoor, en met jou?'
Dit soort kreten zijn conventies om de leegte te vullen, net zoals de caissière in de supermarkt het ook niet uit de grond van haar hart meent, wanneer ze klanten 'Nog een fijne dag!' toewenst.
Mensen houden met deze uitingen hun horror vacui op afstand. Ook al zijn het lege woorden, lege woorden zijn voor hen altijd nog draaglijker dan zwijgen. Ze beogen slechts welwillendheid uit te drukken. Schenk er geen aandacht aan en zoek er niets achter! Als u wilt praten over de problemen en hobbels in uw leven, kunt u dat doen met uw intimi: goede vriendinnen, vertrouwde familieleden en dergelijke. Vage kennissen en bekenden zijn doorgaans niet in uw sores geïnteresseerd, net zomin als u in die van hen.

Bron: Dagblad Trouw