Kerstgrapje

Jakob, die in Amsterdam woont, belt zijn zoon Samuel op in New York. "Het spijt me je dag te verpesten, maar ik moet zeggen dat je moeder en ik gaan scheiden. Vijfenveertig jaar leed is genoeg geweest!"

"Maar vader toch, hoe kun je zoiets zeggen? En dan nog juist enkele dagen voor  Kerstmis," roept de zoon ontdaan. "Dat familiefeest zit er niet meer in jongen," antwoordt de vader, "wij kunnen elkaars gezicht niet meer zien. Ik heb er genoeg van. Je kan me wel helpen door je zus Inge in te lichten."
Vervolgens verbreekt de vader de telefoonverbinding met zijn zoon. 

Zeer ontgoocheld belt de zoon naar zijn zus, die ook in New York woont. Die hoort het nieuws en is volledig de kluts kwijt. "Hoe kan dat nu, scheiden op die leeftijd! Ik zal dat varkentje wel eens eventjes wassen," roept de zus aan het eind van het telefoongesprek. Meteen belt Inge naar haar vader en roept op hoge toon: "Jullie gaan helemaal  NIET scheiden! Doe niets meer totdat mijn broer en ik bij jullie zijn. Je hebt me goed verstaan: NIETS doen en op ons wachten!"

Vader Jakob verbreekt de verbinding, keert zich om naar zijn vrouw en zegt: "Zo Rebecca, alles loopt zoals voorspeld. Die twee komen Kerstmis bij ons doorbrengen  en betalen zelf hun eigen reis."