Koe werpt unieke drieling

De afgelopen week was er eigenlijk maar één gespreksonderwerp op de boerderij van Cor en Gea de Zwaan in Oldebroek. Koe Kollumer 100 beviel van een drieling. Een zeldzaamheid. De familie zoekt nog naar geschikte namen voor de kalfjes. ,,Suggesties zijn welkom!’’

Al veertig jaar oefenen ze het boerenberoep uit. Daarnaast werken ze allebei nog bij Landal Landgoed ‘t Loo. Gea in de schoonmaak, Cor haalt en brengt de was. ,,Daar deelt Cor de lakens uit.” ,,En mijn vrouw doet dat thuis”, reageert de melkveehouder meteen.

Einde in zicht
Door allerlei regelgeving, waaronder het nu nog hebben van een ouderwetse stal die in de nabije toekomst helemaal gemoderniseerd moet worden, raakt het einde van de boerderij langzaamaan in het zicht. ,,We hebben vijf kinderen. Ze willen het boerenbedrijf niet overnemen, maar hebben altijd wel hun vader thuis gehad. Dat is ook veel waard”, aldus Gea.

In de sloot
Dat geldt ook voor hun huwelijk, dat inmiddels veertig jaar stand houdt. Juist tijdens de viering daarvan gebeurde er dinsdag iets zeldzaams. Koe Kollumer 100 beviel van een drieling. ,,We hebben wel vaker gehad dat een koe een tweeling baarde, maar dit is heel bijzonder. Een kans van 1 op 100.000 tot van één op de acht miljoen. Dinsdagmiddag werd de eerste geboren in het land. Toen het kalfje probeerde te gaan staan, is het in een droge sloot gevallen. Dat ging allemaal goed hoor”, doet Cor zijn verhaal.

Hoop lawaai
Vervolgens werden de koe en het kalfje op stal gezet. Daarna diende de tweede zich aan. ,,Vanwege ons huwelijksfeest hadden we hier een tent staan. Toen ik daar ‘s avonds was, hoorde ik ineens veel lawaai. Ik ging kijken en daar was nummer drie. In die veertig jaar heb ik dat nog nooit meegemaakt.”

Klein maar fijn
De kalfjes waren wat onder gewicht, maar ze zijn heel gezond en drinken voldoende biest bij hun moeder. Of het nu de kleinkinderen zijn, een boerderijpoes of wat vreemden in de buurt, de kalveren vinden het allemaal best. Ze springen alle kanten op, laten zich volop aaien en dartelen vrolijk door het hok, waar ze voorlopig verblijven. ,,Normaal zijn de kalveren rond de veertig kilo. De eerste woog 28, de tweede 32 en de derde 30 kilo. Moet je nagaan, dat de moeder dus 90 kilo bij haar droeg.”

Koningskalfjes
Hoewel het in deze situatie niet gebruikelijk is om de kalfjes een eigen naam te geven (‘Ik mag ze wel houden, maar dan moet ik andere kalfjes wegdoen’), staan Cor en Gea open voor originele suggesties. De eerste suggestie werd al gedaan door één van de kinderen: Amalia, Alexia en Ariane.

Bron: De Stentor