Een pennywafel en dat was het!

Afgelopen week meldde het dagblad Trouw, dat 'de frituurdampen rond het schoolplein moeten verdwijnen'. 'Scholieren moeten nu soms door een haag van verleidingen op weg naar school, naar huis of in de pauze'. 

Staatssecretaris Van Ooijen broedt inmiddels op juridische mogelijkheden om nieuwe fastfoodrestaurants in de buurt van scholen te verbieden.

Speculaasje
Ik moest denken aan mijn eigen middelbare schooltijd in Zwolle, zo'n zestig jaar geleden (1958-1965, ja ik ben één keer blijven zitten). Mijn vader (!) smeerde na zijn scheerbeurt om 07.00 uur 's morgens onze boterhammen voor school en deed die in een broodtrommel. Het was altijd weer een verrassing, wat er op zat. Ik hoopte op één boterham met een speculaasje, een lekkernij.

VIVO
Verder konden we ons weinig permitteren. Behalve in de pauze, als we nog genoeg zakgeld hadden, gingen we een rondje lopen naar de Wilheminastraat. Daar zat een ViVo-winkeltje. Voor de jongeren onder ons: ViVo (Vrijwillige Inkoop- en Verkoop Organisatie) was een kruideniersketen die in 1942 werd opgericht als samenwerkingsverband van onafhankelijke kruideniers. Het is opgegaan in andere ketens.

Pennywafel
In dat winkeltje kochten we met dat schamele zakgeld een versnapering. Nee, geen hamburger, geen taco, geen gefrituurde kip, geen shoarma, geen patat, geen kroket en geen donut. Nee, een heuse pennywafel!
Wat een luxe. 
Kom daar nu nog eens om.