Niet ver daarvandaan aan diezelfde weg lag toen het voetbalveld van OWIOS. We besloten naar een wedstrijd te gaan kijken. Niet door een kaartje te kopen, maar door daar in de bomen te klimmen om zo gratis vanaf die ‘tribune’ een kijkje te kunnen nemen.
Lust en leven
Want voetballen was onze lust en ons leven. Dat deden we na schooltijd veel en met grote inzet op het erf achter de boerderij van buurman Boonenberg. Ook één van de latere voorzitters van OWIOS, buurtgenoot H.J. Nagelhout, deed soms mee. Als er geen ‘partijtjes’ gespeeld werden stonden we tegen de deuren van zijn schuur eindeloos te trappen/oefenen. Later heb ik vaak gedacht, dat Boonenberg wel een lintje had verdiend, dat hij dat allemaal zonder morren toeliet!
Weinig nut
Toch werd ik geen voetballer bij OWIOS. Dat zag mijn vader namelijk niet zitten. ‘Want de lichamelijke oefening is tot weinig nut’, zo citeerde hij nogal selectief uit de Bijbel (1 Timotheus 4 vers 8) als antwoord op mijn vraag, of ik lid mocht worden. Dus bleef mijn voetballen beperkt tot ná de lagere schooluren. Ook tijdens mijn middelbare schoolperiode (op het Chr. Lyceum in Zwolle) speelden we tussen de middag fanatieke partijtjes op de lege Veemarkt. Zelfs op vrijdag, wanneer de hele markt vol stond met veewagens en koeien, speelden we daar tussen de hopen koeienstront door. Dat waren iedere dag weer gouden momenten tijdens een nogal vervelende schooltijd.
Het veteranenelftal van OWIOS van midden jaren 70 met actieve spelers uit de jaren 60. Staande van links naar rechts: Beerd van de Grift, Gerard Wittingen, Henk van den Hul, Hemmy Stouwdam, Gerrit Sellis, Jan van Heerde, Aalt Hoogland, Gerrit van Boven en Dirk van Diepen. Zittend van links naar rechts: Jaap van Olst, Willem den Besten, Jaap Hoogland, Gerrit Jan Wolff en Arend van Dorp.
3-2-5 systeem!
Wel gingen Gerard van Pijkeren - al vanaf de tweede klas van de lagere school een goede vriend - en ik de wedstrijden van OWIOS op het Stuivezand op ’t Loo bezoeken. Want daarheen was de club in 1956 verhuisd. We genoten van de wedstrijden met illustere namen als doelman G. Wittingen (‘de Kikker’), de geharnaste backs A. Sellis en B. ten Hove, de onverzettelijke spil E. Klock (‘Klökkien’), de immer zwoegende halfs W. den Besten en H van Oene en als voorhoedespelers C. Kolkman, E. van Putten, H.J. Wittingen (‘Janman’), J. Hoogland en G. van Boven. Met als vervangers en opvolgers A. Vosselman, K. Kolkman, C. J. Steur, G. Sellis en de jonge zeer talentvolle Dick ten Hove en D. v.d. Hul. Later verscheen ook Gerrit Jan Wolff (‘de Snippe’) als nieuwe doelman ten tonele. Dat zijn tenminste de namen en bijnamen, die ik in mijn oude ‘analyses’ (zie hierna) tegen kom. Voor de goede orde: alle clubs, dus ook OWIOS, speelden toen het 3-2-5 systeem, dus drie man in de achterhoede, twee man op het middenveld en vijf man in de voorhoede. Kom daar nu eens om!
Sportjournalist
Het waren de tijden, waarin trainer Barneveld het elftal leidde. In een oude schoenendoos op mijn zolder kwam ik bij het voorbereiden van deze column nog twee met de hand geschreven artikelen tegen, waarin ik analyseerde ‘hoe de toestand van OWIOS is, waarom die bestaat en wat de oplossing is’. Want OWIOS dreigde uit de derde klasse Oost te degraderen. En dat mocht natuurlijk niet gebeuren. Niemand heeft overigens die analyses ooit gelezen, maar dat mocht de pret blijkbaar niet drukken. Sportjournalist zijn was mijn hobby en doel.
Het bovenstaande is het eerste deel van mijn artikel in de Presentatiegids 2019/2020 van de voetbalclub OWIOS in Oldebroek. Morgen volgt het tweede en laatste deel. Het volledige artikel is in PDF-formaat te lezen op internet en wel vanaf bladzijde 60.
Er is misschien wel een voetballer aan je verloren gegaan, maar gelukkig wel verslaggever.
BeantwoordenVerwijderen