Met de vakantie voor de deur terwijl we in lockdown zitten, gaan we over reisbestemmingen dicht bij huis fantaseren. Wordt het dit jaar het Verenigd Woningrijk of Indoornesië? Verblijven we deze zomer in Bad Eigenheim of wordt het Environs de la Maison? Aldus een mooie column van Ton den Boon gisteren in het dagblad Trouw.
Het zijn namen van reisbestemmingen waar je je huis niet of nauwelijks voor uit hoeft. Wie zegt dat hij vakantie viert in Rund um Hausen, laat het weliswaar voorkomen alsof hij op reis gaat, maar blijft in feite thuis.
Toespelingen
Als het aankomt op het verzinnen van zulke alternatieve reisbestemmingen, zijn taalgebruikers behoorlijk creatief. Vaak zijn de fictieve plaatsnamen toespelingen op balkon, veranda of (dak)terras. Thuisblijvers kondigen aan te zullen verblijven aan de Costa Balconia of de Costa Veranda. Ze verheugen zich op een verblijf in Gran Balconia, Terrasmanië of Terrasselt, dan wel een zonnige zomer op het Playa del Balkon, dat – als er een paar plantenbakken staan – tevens het Bois de Balkonje kan worden genoemd. Ook het erf is een favoriete reisbestemming getuige namen als Tuinesië, Costa del Jardin, Monjardin, Bad Meingarten, Tuinzania, Hintergarten, Tuinerwold, Mauretuinië en Oprittanië. Bij (hobby)boeren schijnen vooral de Agrarische Weilanden populair te zijn.
Uitheemse oorden binnenshuis
Het advies om het huis niet te verlaten heeft inmiddels ook al geleid tot de ontdekking van allerlei al dan niet exotische oorden binnenshuis, zoals Toilet de Mar, Saint Souterrain, Serre Leone, Halifornië, Hannoverloop, Douchebekistan, Doucheburg, Schuurmonnikoog, Dakkappelle, Den Kelder, de Vloerstreek en natuurlijk Køkenhagen (waar je heerlijk kunt eten).
De column
* Column Ton den Boon in rubriek Taal in dagblad Trouw
Naar beginpagina:
▼
donderdag 30 april 2020
woensdag 29 april 2020
Zo werd de bibliotheek in het Noord-Veluwse Oldebroek opgebouwd
De huidige bibliotheek van het Noord-Veluwse dorp Oldebroek ligt aan de Stouwdamsweg 4. Maar het begon allemaal jaren terug in het catechisatielokaal achter de toenmalige gereformeerde kerk aan de Rustenburgsweg.
Eimert Pruim (1934-2000) was de oprichter en grondlegger van dit unieke nieuwe initiatief. Gerrit Pruim, zijn jongste broer, schreef daarover onderstaand artikel op basis van een stukje van het levensverhaal van Eimert, dat zijn dochter Frieda Pruim jaren geleden optekende.
Achter de kerk
‘Het begon in 1953 als een christelijke bibliotheek achterin het lokaaltje - de consistorie - van de gereformeerde kerk aan de Rustenburgsweg’, vertelde Eimert Pruim in het interview met zijn dochter. ‘Dominee Streefkerk was de voorzitter van het bestuur en ik was de bibliothecaris. Als we een bestuursvergadering hadden, begon die traditiegetrouw altijd met een Bijbellezing. Maar het was een probleem om een toepasselijke tekst te vinden, want in de hele Bijbel staat niks over boeken, laat staan bibliotheekboeken. Dus elke keer las hij weer een stukje uit Handelingen over de moorling uit Ethiopië die op bezoek is bij koning Salomon en aan wie gevraagd wordt: “Verstaat gij ook hetgeen gij leest?” Járenlang kregen we op bestuursvergaderingen diezelfde tekst te horen.’
Eigen boeken, jongelingsvereniging en collecte
Eimert bleek over de nodige ondernemingslust te beschikken. ‘Ik stopte m’n eigen boeken in mijn bibliotheek, de boeken van de jongelingsvereniging werden ingebracht, en ik vroeg of er een keer voor de bibliotheek gecollecteerd kon worden in de kerk. Zaterdagsmiddags was ik open en schreef ik op wie wat leende. Van het leengeld kocht ik nieuwe boeken. Langzaam maar zeker werd het aanbod groter, en kwamen ook niet-gereformeerden boeken lenen, hoewel ze daarvoor de gereformeerde kerk moesten betreden. Dat was heel wat in die tijd.’
Paradijs
Als jongste broer van Eimert was ik een trouw bezoeker van de bibliotheek. Hetzelfde gold voor Jenny van Dorp, die schuin tegenover de gereformeerde kerk woonde. Zij zegt hierover: ‘Het was een kast met boeken, waar je op zaterdag terechtkon om voor een dubbeltje per stuk boeken te lenen. Voor mij als boekenwurm een paradijs! Ik was toen een jaar of negen, denk ik. Ik herinner me dat ik een keer iets had gedaan waar mijn moeder heel boos om was. Als straf moest ik wel mijn boek gaan inleveren, maar ik mocht geen nieuwe meenemen. Dat ik dat nog steeds weet, zegt wel hoe erg ik dat vond!’
Midden in het dorp
De bibliotheek liep goed en het lukte Eimert om een lokaaltje direct naast de hervormde kerk (nu een tandartsenpraktijk) aan de Zuiderzeestraatweg te krijgen: midden in het dorp, met een balie. Eimert: ‘Dat hadden we van Zwolle afgekeken: je moet de lezers niet bij de boeken laten, want niet iedereen kan alles maar lezen.’ Jenny van Dorp herinnert zich dat ook nog goed. ‘Als je binnenkwam stond je meteen in de ruimte. Rechts was een wand met de balie. Boeken leende je door uit een lijst de titels te zoeken die je wel wat leken en dan het nummer van dat boek op een kaart te zetten. Degene achter de balie keek dan of het boek er was. Boeken werden toen nog genummerd op volgorde van aanschaf en stonden op nummer in de kasten.’
Trotse vrijwilligster
Toen ze een jaar of dertien was, werd Jenny zelf vrijwilligster op de zaterdagmiddag. ‘Wat een feest. Ik kreeg een kwartje per uur. Na een aantal uren werken kreeg ik een urenbriefje en ging daarmee naar de toenmalige penningmeester Ep Boeve, die mij uitbetaalde: meestal zo’n 2,50 gulden. Van mijn eerst verdiende geld kocht ik een bloem voor mijn moeder: ‘Suzanne-met-de-mooie-ogen. Wat was ik trots.’
De bibliotheek groeide steeds groter en Eimert ging met steeds meer vrijwilligers werken. ‘Ik was de directeur, en verdiende op den duur ook met dit werk. Daarvan kon ik mijn studie theologie betalen’, vertelt hij. ‘Op een gegeven moment besloot ik, dat het publiek zelf bij de boeken moest kunnen komen; wij waren sindsdien alleen voor de registratie.’
Provinciale steun
Een belangrijke stap was ook dat hij contact zocht met de Provinciale Bibliotheek Centrale Gelderland in Velp, onder meer om zo in aanmerking te kunnen komen voor subsidie. Eimert: ‘Die had overal dependances in de dorpen, en mijn gedachte was: als we ons daar bij aansluiten, kunnen we onze boeken ook uitwisselen. Alleen het punt was: in die boeken staan vaak vloeken, en de Oldebroekse lezers hadden de gewoonte om die vloeken heel dik met inkt door te strepen, en dan waren ze kwaad in Velp. Onze bibliotheek moest christelijk blijven, dus toen heb ik een tussenweg gekozen: ik heb onze bibliotheek christelijke openbare bibliotheek genoemd. Daar bedoelde ik mee dat-ie toegankelijk was voor iedereen, maar in Velp dachten ze dat de christelijke en openbare bibliotheek in Oldebroek samenwerkten. Dat heb ik maar zo gelaten. Later sloot nog een bibliotheek uit de buurtschap ’t Loo zich aan, dus we bloeiden en groeiden.’
Gemeente formeel
Toen de eerste besprekingen met de Provinciale Bibliotheekcentrale in Velp plaatsvonden, moest de gemeente daar ook aan te pas komen. Zo had Eimert een keer een bespreking op het gemeentehuis samen met zijn vader Dries Pruim, die op het gemeentehuis werkte en later gemeentesecretaris werd. Hij herinnert zich nog goed, dat zijn vader daarbij heel formeel optrad, ‘want hij wilde de zaken duidelijk gescheiden houden en iedere indruk vermijden, dat er sprake was van een familiegedoetje’. Dat lukte, zo bleek. ‘Later is er nog een dependance in Wezep gekomen’, vervolgt Eimert. ‘Toen vielen zowel de bibliotheek in Oldebroek, die in het buurtschap ’t Loo (een boekenpost op de hervormde school, GP) als die in Wezep onder de christelijke openbare bibliotheek die ik had opgericht.’
Eimert werkte al gauw tien uur per week in de bibliotheek, want ze vertrouwden hem in Velp het werk helemaal toe. Eimert: ‘Ze stuurden wel regelmatig een hulpkracht die onze eigen medewerkers bijstond, waardoor de bibliotheek steeds meer werd geprofessionaliseerd en steeds meer nieuwe systemen werden toegepast.’
Verhuizingen
De bibliotheek verhuisde naar een eigen noodgebouw aan de Stationsweg. Eimert was er toen al niet meer bij betrokken, maar werd wel bij de opening in 1965 als eregast uitgenodigd. Op bovenstaande foto ziet u hem in deze nieuwe vestiging samen met Jenny van Dorp, die inmiddels van het bibliotheekwerk haar beroep had gemaakt en bij de Bibliotheekcentrale in Velp werkte.
Het noodgebouw werd na verloop van tijd verkocht. Op dit moment is de Oldebroekse bibliotheek onderdeel van de Bibliotheek Noord-Veluwe en gevestigd in Kulturhus ‘De Talter’ aan de Stouwdamsweg 4.
Pionier
Het werk dat Eimert voor de bibliotheek heeft gedaan, is niet makkelijk te overschatten. Jenny van Dorp noemt hem ‘de grote promotor’ en een ‘pionier’. Politieman G. J. te Brake, die in 1955 secretaris van het bibliotheekbestuur werd en dat 25 jaar lang bleef, noemde hem in een interview met ‘Nunspeet Vooruit’ (20 juni 1980) ‘de drijvende kracht’. Zelf zei Eimert in het interview met zijn dochter: ‘Ik heb er een enorm plezier aan gehad dat ik dat alleen regelde. Door de jongens in de buurt werd ik wel Commandeermeister genoemd omdat ik altijd het leidertje wilde zijn. De bibliotheek was een project dat ik helemaal kon ontwikkelen en waar ik uiteindelijk bijna altijd gedaan kreeg wat ik wilde. Ik ben daar best trots op.’
Bovenstaand artikel is in enigszins gewijzigde vorm ook gepubliceerd in ‘Uut ’t Oldebroek’, oktober 2016, 36e jaargang nummer 4, Uitgave van de Oudheidkundige Vereniging ‘De Broeklanden’.
Eimert Pruim (1934-2000) was de oprichter en grondlegger van dit unieke nieuwe initiatief. Gerrit Pruim, zijn jongste broer, schreef daarover onderstaand artikel op basis van een stukje van het levensverhaal van Eimert, dat zijn dochter Frieda Pruim jaren geleden optekende.
Achter de kerk
‘Het begon in 1953 als een christelijke bibliotheek achterin het lokaaltje - de consistorie - van de gereformeerde kerk aan de Rustenburgsweg’, vertelde Eimert Pruim in het interview met zijn dochter. ‘Dominee Streefkerk was de voorzitter van het bestuur en ik was de bibliothecaris. Als we een bestuursvergadering hadden, begon die traditiegetrouw altijd met een Bijbellezing. Maar het was een probleem om een toepasselijke tekst te vinden, want in de hele Bijbel staat niks over boeken, laat staan bibliotheekboeken. Dus elke keer las hij weer een stukje uit Handelingen over de moorling uit Ethiopië die op bezoek is bij koning Salomon en aan wie gevraagd wordt: “Verstaat gij ook hetgeen gij leest?” Járenlang kregen we op bestuursvergaderingen diezelfde tekst te horen.’
Eigen boeken, jongelingsvereniging en collecte
Eimert bleek over de nodige ondernemingslust te beschikken. ‘Ik stopte m’n eigen boeken in mijn bibliotheek, de boeken van de jongelingsvereniging werden ingebracht, en ik vroeg of er een keer voor de bibliotheek gecollecteerd kon worden in de kerk. Zaterdagsmiddags was ik open en schreef ik op wie wat leende. Van het leengeld kocht ik nieuwe boeken. Langzaam maar zeker werd het aanbod groter, en kwamen ook niet-gereformeerden boeken lenen, hoewel ze daarvoor de gereformeerde kerk moesten betreden. Dat was heel wat in die tijd.’
Paradijs
Als jongste broer van Eimert was ik een trouw bezoeker van de bibliotheek. Hetzelfde gold voor Jenny van Dorp, die schuin tegenover de gereformeerde kerk woonde. Zij zegt hierover: ‘Het was een kast met boeken, waar je op zaterdag terechtkon om voor een dubbeltje per stuk boeken te lenen. Voor mij als boekenwurm een paradijs! Ik was toen een jaar of negen, denk ik. Ik herinner me dat ik een keer iets had gedaan waar mijn moeder heel boos om was. Als straf moest ik wel mijn boek gaan inleveren, maar ik mocht geen nieuwe meenemen. Dat ik dat nog steeds weet, zegt wel hoe erg ik dat vond!’
Midden in het dorp
De bibliotheek liep goed en het lukte Eimert om een lokaaltje direct naast de hervormde kerk (nu een tandartsenpraktijk) aan de Zuiderzeestraatweg te krijgen: midden in het dorp, met een balie. Eimert: ‘Dat hadden we van Zwolle afgekeken: je moet de lezers niet bij de boeken laten, want niet iedereen kan alles maar lezen.’ Jenny van Dorp herinnert zich dat ook nog goed. ‘Als je binnenkwam stond je meteen in de ruimte. Rechts was een wand met de balie. Boeken leende je door uit een lijst de titels te zoeken die je wel wat leken en dan het nummer van dat boek op een kaart te zetten. Degene achter de balie keek dan of het boek er was. Boeken werden toen nog genummerd op volgorde van aanschaf en stonden op nummer in de kasten.’
Eimert Pruim en Jenny van Dorp bij de opening van het noodgebouw aan de Stationsweg |
Toen ze een jaar of dertien was, werd Jenny zelf vrijwilligster op de zaterdagmiddag. ‘Wat een feest. Ik kreeg een kwartje per uur. Na een aantal uren werken kreeg ik een urenbriefje en ging daarmee naar de toenmalige penningmeester Ep Boeve, die mij uitbetaalde: meestal zo’n 2,50 gulden. Van mijn eerst verdiende geld kocht ik een bloem voor mijn moeder: ‘Suzanne-met-de-mooie-ogen. Wat was ik trots.’
De bibliotheek groeide steeds groter en Eimert ging met steeds meer vrijwilligers werken. ‘Ik was de directeur, en verdiende op den duur ook met dit werk. Daarvan kon ik mijn studie theologie betalen’, vertelt hij. ‘Op een gegeven moment besloot ik, dat het publiek zelf bij de boeken moest kunnen komen; wij waren sindsdien alleen voor de registratie.’
Provinciale steun
Een belangrijke stap was ook dat hij contact zocht met de Provinciale Bibliotheek Centrale Gelderland in Velp, onder meer om zo in aanmerking te kunnen komen voor subsidie. Eimert: ‘Die had overal dependances in de dorpen, en mijn gedachte was: als we ons daar bij aansluiten, kunnen we onze boeken ook uitwisselen. Alleen het punt was: in die boeken staan vaak vloeken, en de Oldebroekse lezers hadden de gewoonte om die vloeken heel dik met inkt door te strepen, en dan waren ze kwaad in Velp. Onze bibliotheek moest christelijk blijven, dus toen heb ik een tussenweg gekozen: ik heb onze bibliotheek christelijke openbare bibliotheek genoemd. Daar bedoelde ik mee dat-ie toegankelijk was voor iedereen, maar in Velp dachten ze dat de christelijke en openbare bibliotheek in Oldebroek samenwerkten. Dat heb ik maar zo gelaten. Later sloot nog een bibliotheek uit de buurtschap ’t Loo zich aan, dus we bloeiden en groeiden.’
Gemeente formeel
Toen de eerste besprekingen met de Provinciale Bibliotheekcentrale in Velp plaatsvonden, moest de gemeente daar ook aan te pas komen. Zo had Eimert een keer een bespreking op het gemeentehuis samen met zijn vader Dries Pruim, die op het gemeentehuis werkte en later gemeentesecretaris werd. Hij herinnert zich nog goed, dat zijn vader daarbij heel formeel optrad, ‘want hij wilde de zaken duidelijk gescheiden houden en iedere indruk vermijden, dat er sprake was van een familiegedoetje’. Dat lukte, zo bleek. ‘Later is er nog een dependance in Wezep gekomen’, vervolgt Eimert. ‘Toen vielen zowel de bibliotheek in Oldebroek, die in het buurtschap ’t Loo (een boekenpost op de hervormde school, GP) als die in Wezep onder de christelijke openbare bibliotheek die ik had opgericht.’
Eimert werkte al gauw tien uur per week in de bibliotheek, want ze vertrouwden hem in Velp het werk helemaal toe. Eimert: ‘Ze stuurden wel regelmatig een hulpkracht die onze eigen medewerkers bijstond, waardoor de bibliotheek steeds meer werd geprofessionaliseerd en steeds meer nieuwe systemen werden toegepast.’
Verhuizingen
De bibliotheek verhuisde naar een eigen noodgebouw aan de Stationsweg. Eimert was er toen al niet meer bij betrokken, maar werd wel bij de opening in 1965 als eregast uitgenodigd. Op bovenstaande foto ziet u hem in deze nieuwe vestiging samen met Jenny van Dorp, die inmiddels van het bibliotheekwerk haar beroep had gemaakt en bij de Bibliotheekcentrale in Velp werkte.
De bibliotheek staat te koop |
Pionier
Het werk dat Eimert voor de bibliotheek heeft gedaan, is niet makkelijk te overschatten. Jenny van Dorp noemt hem ‘de grote promotor’ en een ‘pionier’. Politieman G. J. te Brake, die in 1955 secretaris van het bibliotheekbestuur werd en dat 25 jaar lang bleef, noemde hem in een interview met ‘Nunspeet Vooruit’ (20 juni 1980) ‘de drijvende kracht’. Zelf zei Eimert in het interview met zijn dochter: ‘Ik heb er een enorm plezier aan gehad dat ik dat alleen regelde. Door de jongens in de buurt werd ik wel Commandeermeister genoemd omdat ik altijd het leidertje wilde zijn. De bibliotheek was een project dat ik helemaal kon ontwikkelen en waar ik uiteindelijk bijna altijd gedaan kreeg wat ik wilde. Ik ben daar best trots op.’
Bovenstaand artikel is in enigszins gewijzigde vorm ook gepubliceerd in ‘Uut ’t Oldebroek’, oktober 2016, 36e jaargang nummer 4, Uitgave van de Oudheidkundige Vereniging ‘De Broeklanden’.
dinsdag 28 april 2020
Daarom staan er lange rijen bij heropening Ikea!
Tompoucen bij Ikea?
Tweet van Marco de Vries
Het is er het weer voor
Tweet van Jam
Tweet van Jam
Lang in de rij voor Ikea? Dat zijn zeker al die mensen die de overgebleven schroefjes van de afgelopen zes weken terug komen brengen.
Tweet van André van Duin
maandag 27 april 2020
Hoe verorbert u een tompoes?
Er is bijna niets moeilijker dan een tompoes - ook wel tompouce genoemd - te verorberen zonder te knoeien. Welke techniek is daarbij het beste?
Het AD, altijd goed in dit soort artikelen, zet de verschillende types op een rijtje.
Argeloze
De argeloze neemt een hap en drukt daarbij de room aan alle kanten tussen de twee bladerdeeglagen door.
Likker
De likker lebbert de room als een labrador langs de zijkanten weg totdat alleen de twee kale koeklagen resteren.
Daklichter
De daklichter wrikt eerst de bovenste deeglaag los om de tompoes vervolgens in twee lagen weg te werken.
Ontleder
Eerst schraap je met een vorkje de fondant van de bovenkant. Dan wordt het deeg rustig opgepeuzeld. Tot slot wacht een slagveld aan lobbig room.
Zijlegger
Met een tikje kantelt de zijlegger de tompoes op de zij als een gestrande walvis. Het gebak is vervolgens met een taartmes zonder de knoeien in hapklare brokken te snijden. Het grote voordeel van deze werkwijze: met elke hap proef je de heilige drie-eenheid van fondant, banketbakkersroom en bladerdeeg.
Kaakflexibele
Door zowel het gebak als het hoofd steeds een paar graden in tegenovergestelde richting te kantelen kun de van de tompoes afhappen zonder ook maar een kloddertje te morsen. Voor deze techniek heb je wel de kaakflexibiliteit van een alpaca nodig. Kwestie van jaren oefenen!
Bekijk
* Bekijk, hoe dit allemaal kan/moet
Bekijk ook
* Welke technieken bestaan er om een tompouce te eten? - Het Instituut
Lees ook:
* Eerbetoon aan de Tompoes
Het AD, altijd goed in dit soort artikelen, zet de verschillende types op een rijtje.
Argeloze
De argeloze neemt een hap en drukt daarbij de room aan alle kanten tussen de twee bladerdeeglagen door.
Likker
De likker lebbert de room als een labrador langs de zijkanten weg totdat alleen de twee kale koeklagen resteren.
Daklichter
De daklichter wrikt eerst de bovenste deeglaag los om de tompoes vervolgens in twee lagen weg te werken.
Ontleder
Eerst schraap je met een vorkje de fondant van de bovenkant. Dan wordt het deeg rustig opgepeuzeld. Tot slot wacht een slagveld aan lobbig room.
Zijlegger
Met een tikje kantelt de zijlegger de tompoes op de zij als een gestrande walvis. Het gebak is vervolgens met een taartmes zonder de knoeien in hapklare brokken te snijden. Het grote voordeel van deze werkwijze: met elke hap proef je de heilige drie-eenheid van fondant, banketbakkersroom en bladerdeeg.
Kaakflexibele
Door zowel het gebak als het hoofd steeds een paar graden in tegenovergestelde richting te kantelen kun de van de tompoes afhappen zonder ook maar een kloddertje te morsen. Voor deze techniek heb je wel de kaakflexibiliteit van een alpaca nodig. Kwestie van jaren oefenen!
Bekijk
* Bekijk, hoe dit allemaal kan/moet
Bekijk ook
* Welke technieken bestaan er om een tompouce te eten? - Het Instituut
Lees ook:
* Eerbetoon aan de Tompoes
zondag 26 april 2020
Creatief met corona
In Spanje heeft de politie een man bestraft die zijn goudvissen uitliet. De man wilde daarmee het uitgaansverbod omzeilen, want het uitlaten van huisdieren is wel toegestaan.
Hij droeg de vissen in een kom.
zaterdag 25 april 2020
Dichtkunstwerk op dak Dara
Het veelbesproken dichtkunstwerk op het dak van restaurant Dara in de Eemhaven in Amersfoort is na een afwezigheid van vijf jaar weer terug.
De 2,5 meter hoge blikvanger werd gisteren onthuld door Dara-eigenaar Bülent Yokus, de Amersfoortse kunstpaus Ron Jagers en enkele andere betrokkenen.
Nieuw gedicht
Vanuit de wijde omtrek is het nieuwe gedicht, refererend aan het coronavirus, te zien: de mensheid redden door thuis te niksen, dat is pas een gaaf verhaal voor later. Elke maand wordt er een nieuwe poëtische tekst op het bord gezet. Het vorige dichtkunstwerk werd op last van de gemeente verwijderd na bezwaar van een omwonende. Het nieuwe bord is goedgekeurd door de gemeente.
Bron: AD, Amersfoortse Courant
De 2,5 meter hoge blikvanger werd gisteren onthuld door Dara-eigenaar Bülent Yokus, de Amersfoortse kunstpaus Ron Jagers en enkele andere betrokkenen.
Nieuw gedicht
Vanuit de wijde omtrek is het nieuwe gedicht, refererend aan het coronavirus, te zien: de mensheid redden door thuis te niksen, dat is pas een gaaf verhaal voor later. Elke maand wordt er een nieuwe poëtische tekst op het bord gezet. Het vorige dichtkunstwerk werd op last van de gemeente verwijderd na bezwaar van een omwonende. Het nieuwe bord is goedgekeurd door de gemeente.
Bron: AD, Amersfoortse Courant
vrijdag 24 april 2020
Het Kruidenvrouwtje voor uw gezondheid
De Amerikaanse president Donald Trump heeft tijdens zijn dagelijkse persconferentie over de pandemie gesuggereerd dat het coronavirus misschien wel gestopt kan worden door een desinfectiemiddel te injecteren...
Ik moest aan het Kruidenvrouwtje denken. Bekijk en beluister Berendien uut Wisp met leuke tips voor onze gezondheid.
Bekijk en beluister
* Kruidenvrouwtje
Ik moest aan het Kruidenvrouwtje denken. Bekijk en beluister Berendien uut Wisp met leuke tips voor onze gezondheid.
Bekijk en beluister
* Kruidenvrouwtje
donderdag 23 april 2020
The lying king. Vote him away
Onder de talrijke, grappige anti-Trump video's verdient deze een ereplaats:
"The lying king. Vote him away"
Oh, en voor alle scheldende pro-Trumpers:
Jullie hebben me alle denkbare ziektes en erger al eens toegewenst.
Geniet van de video.
Tweet van Charles Groenhuijsen
Bekijk
* The Liar Tweets Tonight
woensdag 22 april 2020
dinsdag 21 april 2020
Nederlandse persvrijheid staat op plek vijf van de wereldranglijst
Nederland staat op plek vijf van de wereldranglijst van landen met de meeste persvrijheid. België bekleedt de twaalfde plaats op deze internationale ranking die Verslaggevers zonder Grenzen (VZG, ook wel bekend als Reporters zonder Grenzen) naar jaarlijkse gewoonte heeft opgesteld. Luxemburg staat op de zeventiende plaats.
De wereldranglijst wordt nog altijd aangevoerd door Noorwegen. Finland steeg van plek vier naar de tweede plaats, Denemarken volgt op drie en Zweden staat op plek vier. Turkmenistan eindigde op plek 180, de laatste plaats. In dat land heerst strenge censuur en worden de media volledig gecontroleerd door de overheid. Noord-Korea, Eritrea en China staan vlak boven Turkmenistan.
Andere landen
Frankrijk verliest weer twee plaatsen en belandt op plaats 34. VZG klaagt het geweld aan van de ordediensten, maar ook van betogers, vooral tijdens het protest van de Gele Hesjes.
VZG haalt in het rapport uit naar Hongarije, dat zich op de 89ste plaats bevindt, “waar een autoritaire omwenteling zich bevestigt”. En in Polen, op plaats 62, heeft “de greep van de regering op justitie” ook gevolgen voor de media.
De rankings van Bulgarije (111), Montenegro (105) en Albanië (84) zijn eveneens ondermaats. VZG heeft het over pogingen om journalisten aan de kant te schuiven, hen op te sluiten of hen lastig te vallen met gerechtelijke procedures.
Europa
Ondanks alles blijft Europa het continent “dat het meest gunstig staat tegenover de persvrijheid”. Daarna volgen Noord- en Zuid-Amerika, Afrika en de Aziatisch-Pacifische regio. De zone Oost-Europa/Centraal-Azië is voorlaatste, het Midden-Oosten en Noord-Afrika de hekkensluiter.
Criteria
De persvrijheidsindex van Reporters Without Borders wordt samengesteld op basis van verschillende criteria. Daaronder zit de representatie van verschillende opinies, de onafhankelijkheid van media, de techniek en productiewijze van nieuwsmedia en het geweld tegen journalisten.
Bron: Het Laatste Nieuws
De wereldranglijst wordt nog altijd aangevoerd door Noorwegen. Finland steeg van plek vier naar de tweede plaats, Denemarken volgt op drie en Zweden staat op plek vier. Turkmenistan eindigde op plek 180, de laatste plaats. In dat land heerst strenge censuur en worden de media volledig gecontroleerd door de overheid. Noord-Korea, Eritrea en China staan vlak boven Turkmenistan.
Andere landen
Frankrijk verliest weer twee plaatsen en belandt op plaats 34. VZG klaagt het geweld aan van de ordediensten, maar ook van betogers, vooral tijdens het protest van de Gele Hesjes.
VZG haalt in het rapport uit naar Hongarije, dat zich op de 89ste plaats bevindt, “waar een autoritaire omwenteling zich bevestigt”. En in Polen, op plaats 62, heeft “de greep van de regering op justitie” ook gevolgen voor de media.
De rankings van Bulgarije (111), Montenegro (105) en Albanië (84) zijn eveneens ondermaats. VZG heeft het over pogingen om journalisten aan de kant te schuiven, hen op te sluiten of hen lastig te vallen met gerechtelijke procedures.
Europa
Ondanks alles blijft Europa het continent “dat het meest gunstig staat tegenover de persvrijheid”. Daarna volgen Noord- en Zuid-Amerika, Afrika en de Aziatisch-Pacifische regio. De zone Oost-Europa/Centraal-Azië is voorlaatste, het Midden-Oosten en Noord-Afrika de hekkensluiter.
Criteria
De persvrijheidsindex van Reporters Without Borders wordt samengesteld op basis van verschillende criteria. Daaronder zit de representatie van verschillende opinies, de onafhankelijkheid van media, de techniek en productiewijze van nieuwsmedia en het geweld tegen journalisten.
Bron: Het Laatste Nieuws
maandag 20 april 2020
China en de World Health Organization
Het coronavirus is ontstaan bij dieren en overgesprongen op mensen. Op markten in Zuidoost-Azië zitten verschillende dieren en mensen veel te dicht op elkaar.
China heeft lange tijd cruciale informatie achtergehouden over of het virus ook van mens op mens kon overgaan. Waarom is de World Health Organization (WHO) zo positief over China, terwijl zij het virus hebben laten ontstaan en ontsnappen?
Uitspoken
Om een volgende ramp te voorkomen is het wellicht zinnig om eens goed te kijken naar wat China allemaal uitspookt. Aldus Lubach in zijn laatste uitzending van dit seizoen van gisteravond.
Bekijk
* China & World Health Organization | Zondag met Lubach (S11)
China heeft lange tijd cruciale informatie achtergehouden over of het virus ook van mens op mens kon overgaan. Waarom is de World Health Organization (WHO) zo positief over China, terwijl zij het virus hebben laten ontstaan en ontsnappen?
Uitspoken
Om een volgende ramp te voorkomen is het wellicht zinnig om eens goed te kijken naar wat China allemaal uitspookt. Aldus Lubach in zijn laatste uitzending van dit seizoen van gisteravond.
Bekijk
* China & World Health Organization | Zondag met Lubach (S11)
zondag 19 april 2020
zaterdag 18 april 2020
Tijs van den Brink als ramptoerist
Tijs van den Brink is een bekende TV-journalist, maar ook een enthousiaste wielrenner. Hij fietst zeer regelmatig langs de Vogelboulevard in Hoogland-West. Niet ver daarvandaan, bij de Malewetering, kreeg hij in mei 2016 een ongeluk met zijn racefiets, omdat hij een paaltje over het hoofd zag. Tijs schreef onderstaande prachtige column over de Ramptoerist Van den Brink vanuit het perspectief van de grutto.
vrijdag 17 april 2020
Testament: Lambik en Sidonia mogen nooit trouwen
Van de populaire strip Suske & Wiske zijn al 384 albums verschenen. En dit jaar bestaan ze maar liefst 75 jaar. In de strip zijn in de loop der tijd veranderingen opgetreden. Maar een aantal zaken zal nooit veranderen!
Suske en Wiske zijn de geesteskinderen van Willy Vandersteen.
Studio Vandersteen
Hij begon in 1944 met de eerste schetsen voor een beeldverhaal, dat hij aanbood aan de Vlaamse krant De Standaard. Willy Vandersteen overleed in augustus 1990. De strip werd getekend en bedacht door alle medewerkers van de Studio Vandersteen, maar Willy hield het laatste woord.
Testament
In zijn testament heeft hij vastgelegd aan welke regels de strips moeten voldoen:
- Zo mogen er geen personages verdwijnen,
- Seks en drugs blijven taboe
- Suske en Wiske mogen niet volwassen worden.
- En als laatste: Lambiek en Sidonia mogen nooit trouwen.
Lees ook
* Ze heetten eerder Rikki, Schalulleke, Sidonie en Pukkel
Suske en Wiske zijn de geesteskinderen van Willy Vandersteen.
Studio Vandersteen
Hij begon in 1944 met de eerste schetsen voor een beeldverhaal, dat hij aanbood aan de Vlaamse krant De Standaard. Willy Vandersteen overleed in augustus 1990. De strip werd getekend en bedacht door alle medewerkers van de Studio Vandersteen, maar Willy hield het laatste woord.
Testament
In zijn testament heeft hij vastgelegd aan welke regels de strips moeten voldoen:
- Zo mogen er geen personages verdwijnen,
- Seks en drugs blijven taboe
- Suske en Wiske mogen niet volwassen worden.
- En als laatste: Lambiek en Sidonia mogen nooit trouwen.
Lees ook
* Ze heetten eerder Rikki, Schalulleke, Sidonie en Pukkel
donderdag 16 april 2020
World Press Photo 2020
De foto ‘Straight Voice’ van de Japanse fotograaf Yasuyoshi Chiba is uitgeroepen tot beste persfoto van het jaar. De winnaar van de 63ste editie van World Press Photo werd vanavond online bekendgemaakt.
In verband met de coronacrisis was de gebruikelijke awardshow en het festival rondom de World Press Photo in Amsterdam in maart al afgeblazen.
Soedan
De winnende foto toont een jonge Soedanese man, wiens gezicht wordt verlicht door mobiele telefoons, die tijdens een stroomuitval in Khartoem met anderen demonstreert voor een burgerregering in Soedan. De foto is genomen kort nadat dictator Bashir tijdens een militaire coup uit de macht werd gezet. Yasuyoshi Chiba maakte de foto voor het Franse persbureau AFP
In verband met de coronacrisis was de gebruikelijke awardshow en het festival rondom de World Press Photo in Amsterdam in maart al afgeblazen.
Soedan
De winnende foto toont een jonge Soedanese man, wiens gezicht wordt verlicht door mobiele telefoons, die tijdens een stroomuitval in Khartoem met anderen demonstreert voor een burgerregering in Soedan. De foto is genomen kort nadat dictator Bashir tijdens een militaire coup uit de macht werd gezet. Yasuyoshi Chiba maakte de foto voor het Franse persbureau AFP
woensdag 15 april 2020
dinsdag 14 april 2020
Een nieuw dier: de zezel
Medewerkers van het reservaat Sheldrick Wildlife Trust in Kenia weten dat de natuur soms wonderen voortbrengt, maar dit wondertje hadden ze niet zien aankomen: er is een zezel geboren.
Het is een zeer zeldzame kruising tussen een zebra en een ezel. Dieren die het normaal niet in hun hoofd halen om met elkaar te paren.
Geen nageslacht
Het opvallende dier is onvruchtbaar omdat het een chromosoom mist, en kan dus nooit voor nageslacht zorgen. Moeder en baby maken het goed, laat het reservaat weten.
Ook in 2013 en 2018
In 2013 werd melding gemaakt van een zezel in Italië. In 2018 werd in Engeland ook een zezel geboren. Het was zover bekend de tweede in het hele land.
Lees meer
* Keniaans wildpark heeft er met deze ‘zezel’ een wel heel aparte bewoner bij
Het is een zeer zeldzame kruising tussen een zebra en een ezel. Dieren die het normaal niet in hun hoofd halen om met elkaar te paren.
Geen nageslacht
Het opvallende dier is onvruchtbaar omdat het een chromosoom mist, en kan dus nooit voor nageslacht zorgen. Moeder en baby maken het goed, laat het reservaat weten.
Ook in 2013 en 2018
In 2013 werd melding gemaakt van een zezel in Italië. In 2018 werd in Engeland ook een zezel geboren. Het was zover bekend de tweede in het hele land.
Lees meer
* Keniaans wildpark heeft er met deze ‘zezel’ een wel heel aparte bewoner bij
maandag 13 april 2020
De kleur van het paaseitje en de lekkerste inhoud
U kent het wel: al die paaseitjes, die op tafel staan en verpakt zijn in kleurrijke papiertjes. Maar achter welke kleur zit uw lievelingssmaak verborgen?
De redactie van Het Laatste Nieuws offerde zich op om alle eitjes te testen en de kleurencode te kraken. Met hun kleurenpagina wordt het juiste eitje kiezen een... eitje. Hierboven de kleuren van Albert Heijn. Hierna de kleuren van de Boni en Aldi.
De redactie van Het Laatste Nieuws offerde zich op om alle eitjes te testen en de kleurencode te kraken. Met hun kleurenpagina wordt het juiste eitje kiezen een... eitje. Hierboven de kleuren van Albert Heijn. Hierna de kleuren van de Boni en Aldi.
zondag 12 april 2020
zaterdag 11 april 2020
Eet u een wit of een bruin ei?
Eet u met Pasen een bruin of een wit ei? Ze blijken kwalitatief even goed. Wel weten we, dat de meeste Nederlanders een bruin ei eten.
Toch is een wit ei kopen en eten verstandiger, zo leerden we donderdagavond van de Keuringsdient van Waarde. Een mooie uitzending daarover uit 2018 werd herhaald. Een wit ei blijkt volgens alle kenners niet alleen duurzamer (beter voor het klimaat), maar ook nog goedkoper! Wat wil je nog meer!
Bekijk
* Keuringsdienst van Waarde over witte eieren
Toch is een wit ei kopen en eten verstandiger, zo leerden we donderdagavond van de Keuringsdient van Waarde. Een mooie uitzending daarover uit 2018 werd herhaald. Een wit ei blijkt volgens alle kenners niet alleen duurzamer (beter voor het klimaat), maar ook nog goedkoper! Wat wil je nog meer!
Bekijk
* Keuringsdienst van Waarde over witte eieren
vrijdag 10 april 2020
Nieuw boek: 'Verzet & gezag, een geschiedenis van Oldebroek in de Tweede Wereldoorlog'
Op 11 mei 1945 – de bevrijding is net gevierd – komt verzetsman Frederik van Pijkeren op 29 jarige leeftijd door een schietincident om het leven. De Duitse bezetters zijn op 18 april 1945 door de Canadezen uit Oldebroek verdreven. Frederik verleent als lid van de Binnenlandse Strijdkrachten Oldebroek bijstand aan de afdeling ’t Harde van de BS bij het opsporen van achtergebleven SS-ers. Een collega BS-er lost per ongeluk het fatale schot.
Op 15 mei wordt Frederik in Oldebroek met militaire eer begraven. Voor zijn vrouw Gré van Zalk, die net een drie maanden oude baby heeft, slaat de vreugde van de bevrijding om in een onmetelijk verdriet.
Intrigerend
Gerard van Pijkeren presenteert 75 jaar na dato een boek met het levensverhaal van zijn oom Frederik. Het gegeven dat Frederik én wachtmeester bij de parketwacht in Zwolle is én in Oldebroek in het verzet zit, is een combinatie die hem intrigeert. Thuis wordt er eigenlijk niet over gesproken en er leven onbeantwoorde vragen over de dood door het schietincident. Voldoende reden om op zoek te gaan naar de feiten en de beschikbare documenten. Sommige zijn sinds kort beschikbaar en nieuw. Ze vormen de basis voor het boek. Het heeft als titel 'VERZET EN GEZAG, een geschiedenis van Oldebroek in de Tweede Wereldoorlog' en als ondertitels 'met dramatische afloop voor Frederik van Pijkeren' en 'herinneringen van Oldebroekers die de oorlog nog hebben meegemaakt'.
Uniform als dekmantel
Frederik van Pijkeren leeft tijdens de oorlog in een spagaat. Enerzijds moet hij als wachtmeester van de Parketwacht in Zwolle zijn – soms best pijnlijke – werk doen, maar zijn groepscommandant E.J. van Ieperen geeft hem (en ook andere collega’s) de ruimte om daarnaast verzetswerk te doen. Frederik kan – vaak met zijn uniform als dekmantel - illegale bladen verspreiden, onderduikers begeleiden en koerierswerk doen. Hij is commandant van de sectie vervoer van de Binnenlandse Strijdkrachten van Oldebroek.
Bij zijn begrafenis zegt Reijer van Putten, commandant van de Oldebroekse BS, samenvattend over Frederik: ‘De overledene werkte voor vrede en vrijheid en stelde zich steeds beschikbaar voor de meest gevaarlijke ondernemingen’.
Kerkelijk en burgerlijk gezag
De zoektocht van de schrijver levert meer op dan alleen de levensloop van Frederik van Pijkeren en zijn dramatische levenseinde. Uitvoerig wordt ook stil gestaan bij de rol van het gezag in Oldebroek. Drie plaatselijke predikanten spelen hierbij een belangrijke rol. De hervormde dominee Koolhaas en de gereformeerde dominee Oussoren steunen op alle mogelijke manieren het verzet. Ds. Otto Veening gaat zelfs voorop. Zijn levensverhaal, maar ook zijn 'geheim' en zijn onverwachte dood krijgen in het boek een speciaal accent.
Burgemeester Bakker is één van de andere gezagsdragers. Burgemeester-zijn in oorlogstijd blijkt geen benijdenswaardige positie. Hetzelfde geldt voor de politiemannen in Oldebroek, zoals Gossink, Bol, Minnema en Buijsman, en in Oosterwolde: Van Heerde, Hertsenberg en Oolbekking. Hoe gaan zij om met hun situatie, die steeds weer zware dilemma’s opleveren? Bv. bij de overval op een transport van gevangen joden en onderduikers bij de Kamperveense melkfabriek. Of bij de overval op het distributiekantoren in Wezep en Elburg.
Ook voor de wethouders en de gemeenteraad van Oldebroek heeft de oorlog zijn gevolgen. Terwijl burgemeester Bakker vanwege gewetensbezwaren in september 1944 onderduikt blijven de wethouders Prins en Kroeze aan. Dat heeft de nodige gevolgen. Zo blijkt uit een nauwkeurig ontrafelde - geschreven - verslag van de vertrouwenscommissie ter voorbereiding van de Nood-Gemeenteraad ná de oorlog. En bij de vergaderingen van die Nood-Gemeenteraad (1945) en daarna van de gekozen Gemeenteraad (1946) is er beslist geen sprake van pais en vree.
Oorlogsherinneringen
Het leven en de dood van Frederik van Pijkeren zijn onderwerp van deel één van het boek. In deel twee vertellen acht geboren en getogen Oldebroekers, die de oorlog nog hebben meegemaakt, over hun oorlogservaringen en delen hun herinneringen aan Frederik. De oorlog heeft de jonge jaren van Geerte Pel-Evink, Herman Evink, Johannes van Zalk, Andries van der Beek, Hendrik Smit, Henk van 't Hul, Henri. C. Herkert en Ep Boeve gekleurd en dat blijft ze ook de rest van hun leven bij.
Foto’s en documenten
De teksten in het boek worden royaal ondersteund met unieke foto’s uit familiearchieven en met authentieke documenten uit persoonlijke collecties en uit verschillende lokale, regionale en landelijke archieven.
Voorwoord NIOD
Het voorwoord van het boek is geschreven door dr. Hinke Piersma van het NIOD instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Zij schrijft: “Het vergt een zekere moed om te schrijven over een persoon van wie veel onbekend is gebleven. Maar met de puzzelstukken die er wel zijn, heeft Gerard van Pijkeren een fraai boek gemaakt over de geschiedenis van Oldebroek waar oom Frederik werd geboren en opgroeide, en over een politieman in oorlogstijd die moest manoeuvreren tussen dienstbevel en verzet. Regionale geschiedschrijving met een biografische invalshoek versterken elkaar”.
Auteur
Hij schreef eerder het boek ‘Loslaten, dat gaat niet meer’, met oorlogsherinneringen van en aan meer dan negentig Indiëgangers uit het Zuid-Hollandse dorp Ter Aar.
Bestellingen
Het boek telt ruim 200 pagina’s en is voor €19,50 te koop bij alle boekhandels op de Noord-West-Veluwe (ISBN: 978 90 9033037 2; NUR 689). Het boek is ook verkrijgbaar via info.verzet-en-gezag@kpnmail.nl en kost dan inclusief verzendkosten €24,50.
Verzet en Gezag in Oldebroek in de Tweede Wereldoorlog |
Op 15 mei wordt Frederik in Oldebroek met militaire eer begraven. Voor zijn vrouw Gré van Zalk, die net een drie maanden oude baby heeft, slaat de vreugde van de bevrijding om in een onmetelijk verdriet.
Intrigerend
Gerard van Pijkeren presenteert 75 jaar na dato een boek met het levensverhaal van zijn oom Frederik. Het gegeven dat Frederik én wachtmeester bij de parketwacht in Zwolle is én in Oldebroek in het verzet zit, is een combinatie die hem intrigeert. Thuis wordt er eigenlijk niet over gesproken en er leven onbeantwoorde vragen over de dood door het schietincident. Voldoende reden om op zoek te gaan naar de feiten en de beschikbare documenten. Sommige zijn sinds kort beschikbaar en nieuw. Ze vormen de basis voor het boek. Het heeft als titel 'VERZET EN GEZAG, een geschiedenis van Oldebroek in de Tweede Wereldoorlog' en als ondertitels 'met dramatische afloop voor Frederik van Pijkeren' en 'herinneringen van Oldebroekers die de oorlog nog hebben meegemaakt'.
Frederik van Pijkeren leeft tijdens de oorlog in een spagaat. Enerzijds moet hij als wachtmeester van de Parketwacht in Zwolle zijn – soms best pijnlijke – werk doen, maar zijn groepscommandant E.J. van Ieperen geeft hem (en ook andere collega’s) de ruimte om daarnaast verzetswerk te doen. Frederik kan – vaak met zijn uniform als dekmantel - illegale bladen verspreiden, onderduikers begeleiden en koerierswerk doen. Hij is commandant van de sectie vervoer van de Binnenlandse Strijdkrachten van Oldebroek.
Bij zijn begrafenis zegt Reijer van Putten, commandant van de Oldebroekse BS, samenvattend over Frederik: ‘De overledene werkte voor vrede en vrijheid en stelde zich steeds beschikbaar voor de meest gevaarlijke ondernemingen’.
Kerkelijk en burgerlijk gezag
De zoektocht van de schrijver levert meer op dan alleen de levensloop van Frederik van Pijkeren en zijn dramatische levenseinde. Uitvoerig wordt ook stil gestaan bij de rol van het gezag in Oldebroek. Drie plaatselijke predikanten spelen hierbij een belangrijke rol. De hervormde dominee Koolhaas en de gereformeerde dominee Oussoren steunen op alle mogelijke manieren het verzet. Ds. Otto Veening gaat zelfs voorop. Zijn levensverhaal, maar ook zijn 'geheim' en zijn onverwachte dood krijgen in het boek een speciaal accent.
Burgemeester Bakker is één van de andere gezagsdragers. Burgemeester-zijn in oorlogstijd blijkt geen benijdenswaardige positie. Hetzelfde geldt voor de politiemannen in Oldebroek, zoals Gossink, Bol, Minnema en Buijsman, en in Oosterwolde: Van Heerde, Hertsenberg en Oolbekking. Hoe gaan zij om met hun situatie, die steeds weer zware dilemma’s opleveren? Bv. bij de overval op een transport van gevangen joden en onderduikers bij de Kamperveense melkfabriek. Of bij de overval op het distributiekantoren in Wezep en Elburg.
Ook voor de wethouders en de gemeenteraad van Oldebroek heeft de oorlog zijn gevolgen. Terwijl burgemeester Bakker vanwege gewetensbezwaren in september 1944 onderduikt blijven de wethouders Prins en Kroeze aan. Dat heeft de nodige gevolgen. Zo blijkt uit een nauwkeurig ontrafelde - geschreven - verslag van de vertrouwenscommissie ter voorbereiding van de Nood-Gemeenteraad ná de oorlog. En bij de vergaderingen van die Nood-Gemeenteraad (1945) en daarna van de gekozen Gemeenteraad (1946) is er beslist geen sprake van pais en vree.
Oorlogsherinneringen
Het leven en de dood van Frederik van Pijkeren zijn onderwerp van deel één van het boek. In deel twee vertellen acht geboren en getogen Oldebroekers, die de oorlog nog hebben meegemaakt, over hun oorlogservaringen en delen hun herinneringen aan Frederik. De oorlog heeft de jonge jaren van Geerte Pel-Evink, Herman Evink, Johannes van Zalk, Andries van der Beek, Hendrik Smit, Henk van 't Hul, Henri. C. Herkert en Ep Boeve gekleurd en dat blijft ze ook de rest van hun leven bij.
Foto’s en documenten
De teksten in het boek worden royaal ondersteund met unieke foto’s uit familiearchieven en met authentieke documenten uit persoonlijke collecties en uit verschillende lokale, regionale en landelijke archieven.
Voorwoord NIOD
Het voorwoord van het boek is geschreven door dr. Hinke Piersma van het NIOD instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies. Zij schrijft: “Het vergt een zekere moed om te schrijven over een persoon van wie veel onbekend is gebleven. Maar met de puzzelstukken die er wel zijn, heeft Gerard van Pijkeren een fraai boek gemaakt over de geschiedenis van Oldebroek waar oom Frederik werd geboren en opgroeide, en over een politieman in oorlogstijd die moest manoeuvreren tussen dienstbevel en verzet. Regionale geschiedschrijving met een biografische invalshoek versterken elkaar”.
Auteur
Hij schreef eerder het boek ‘Loslaten, dat gaat niet meer’, met oorlogsherinneringen van en aan meer dan negentig Indiëgangers uit het Zuid-Hollandse dorp Ter Aar.
Bestellingen
Het boek telt ruim 200 pagina’s en is voor €19,50 te koop bij alle boekhandels op de Noord-West-Veluwe (ISBN: 978 90 9033037 2; NUR 689). Het boek is ook verkrijgbaar via info.verzet-en-gezag@kpnmail.nl en kost dan inclusief verzendkosten €24,50.
donderdag 9 april 2020
woensdag 8 april 2020
dinsdag 7 april 2020
Hoe plat kan een kat zichzelf maken?
Onderstaand filmpje toont aan, hoe plat een kat zichzelf kan maken. Om daarmee door een smalle opening te kruipen.
Met een verrassend eind.
Bekijk
* How flat can cats be
Met een verrassend eind.
Bekijk
* How flat can cats be
maandag 6 april 2020
zondag 5 april 2020
zaterdag 4 april 2020
Een vooruitziende blik op thuis werken
Thuis werken vindt op dit moment op grote schaal plaats. Maar in 1986 zagen Koot en Bie hiervan de noodzaak al in.
Bie hield een pleidooi voor het thuis werken: 'Ieder huis zijn computer' om zo 'toegerust te zijn voor de 21ste eeuw'. Hij voorspelde dat thuiswerken in de toekomst 'een bom legt onder het gehele kantoorgebeuren'.
Bekijk
* Thuiswerken - Van kooten en De Bie 1986
Bie hield een pleidooi voor het thuis werken: 'Ieder huis zijn computer' om zo 'toegerust te zijn voor de 21ste eeuw'. Hij voorspelde dat thuiswerken in de toekomst 'een bom legt onder het gehele kantoorgebeuren'.
Bekijk
* Thuiswerken - Van kooten en De Bie 1986
vrijdag 3 april 2020
donderdag 2 april 2020
Welke 1 april grappen gisteren uitgehaald?
Doordat heel veel mensen nu aan het thuiswerken zijn, was het gisteren lastiger om uw collega op uw werk in de maling te nemen.
De grote vraag is dus, welke 1 april grap u gisteren ervaren hebt. Zijn ze wel gemaakt en zo ja, welke? En zat er één bij uit de 24 grappen, die op de blog van TTM-communicatie worden genoemd?
24 op een rij
We zetten ze hierna even op een rij. En mocht u de lolbroek willen uithangen, dan kunt u ze desnoods ook op een andere dag nog gebruiken.
1. Foto van collega onder de wc-bril
Print een foto van je collega uit met de tekst ‘’I’m watching you’’ eronder en plak de foto vervolgens onder de onderkant van de wc brillen. Zeker weten dat jouw collega’s hier om kunnen lachen!
2. De muis-prank
Plug een draadloze muis in de computer van je collega, wanneer hij/zij even niet kijkt. De computer heeft nu twee muizen! Stuur ze vervolgens persoonlijke berichtjes of laat de muziek afspelen met de muis die jij op je bureau hebt.
3. Tie-wrap de boel
Eigenlijk heeft iedereen een hekel aan tie-wraps. Perfect om dus een 1 april grap mee uit te halen! Pak elk loszittend voorwerp wat je kan vinden in jullie kantoor en tie-wrap (te bestellen bij Bol.com) ze aan elkaar vast. Gegarandeerd chagrijnige collega’s! Hoe ga je deze schaar immers open krijgen?!
4. Googly-eyes
Het enige dat je nodig hebt is het aanschaffen van zelfklevende Googly-eyes en wat tijd alleen met de kantoorkoelkast. Bekijk hoe je collega’s hun lunch pakken onder het extreme ongemak van een hele koelkast vol ogen… Dit is trouwens een zeer leuke post voor op Instagram! Je hebt al 500 ogen voor een paar euro bij Bol.com.
5. Nepschade briefje op auto
Doe net alsof je de auto van je geliefde collega hebt beschadigd door een briefje tussen zijn ruitenwissers te stoppen. Op dit briefje staat natuurlijk dat je je excuseert voor de schade aan de auto en een telefoonnummer om je te bereiken. Je collega krijgt de schrik van zijn leven en denkt dat zijn geliefde vierwieler stuk is. Gefopt!
6. Boze klant
Pak de telefoon en draai het nummer van je college, speel een boze klant die helemaal door het lint gaat en specifiek boos is op je collega. Je bent zelfs zo boos dat je vraagt of je zijn baas mag spreken om hem vervolgens te zeggen dat je niets meer met het bedrijf wilt samenwerken. Eens zien of je collega al peentjes zweet.
7. Ballonnen
Ballonnen zijn leuk toch? Blaas er een paar honderd op en vul het hele kantoor van je collega. Haha, benieuwd hoe hij/zij binnen gaat komen!
8. WC verwisselen
Pak een klein stukje zwart papier en plak deze over het icoontje van de herentoilet. Het is nu een damestoilet geworden! Hier zul je veel van je vrouwelijke collega’s een plezier mee doen.
9. Verwissel sapjes
Gedeelde koelkast in de bedrijfskeuken? Pak verschillende pakken met sap of melk en verwissel de inhoud.
10. Buiten werking bordjes
Niets is zo vervelend als dingen buiten werking. Maak een bordje en hang deze op willekeurige plekken, zoals wc’s, computers, printers of andere random dingen als ramen en trapleuningen. Alles om je collega’s deze dag eens even lekker te treiteren.
11. Belangrijke vergadering
Die belangrijke vergadering die pas over een week staat gepland? Maar die verplaatsten we gewoon naar 1 april. Herinner je collega eraan dat vandaag die belangrijke vergadering gepland staat en of hij zijn speech al heeft voorbereid. Zeker weten dat hij er niet meer zo rustig bij zit.
12. Nutteloze enquête
Maak een enorm nutteloze enquête en vraag aan je collega’s of ze even tijd hebben om hem in te vullen. Benieuwd hoe lang ze door hebben dat dit een 1 april grap is.
13. Scheetkussen
De ouderwetse scheetkussen truc blijft altijd leuk. Te koop voor maar een paar euro, dus ga er gauw eentje halen. Leg deze ongemerkt neer en je hebt de hele dag lol! Je collega zal bij het zitten zich vast wat ongemakkelijk voelen.
14. Casual Friday
Stuur een dag voor 1 april naar maar één collega een mailtje om niet te vergeten dat het morgen casual Friday is en hij in zijn luie kleding naar werk kan komen. Dit zal voor heel wat scheve gezichten zorgen op de werkvloer.
15. Tape
Zoek een willekeurig slachtoffer en tape alles op zijn/haar bureau vast. Heel irritant, maar o zo leuk. Plak een klein stukje plakband onder zijn of haar muis! Zeker weten dat je moet lachen!
16. Post it bureau
Post-its, wie gebruikt ze eigenlijk nog? Vaak gebruik je alleen de gele, maar wat doe je met de andere? Investeer in een aantal pakjes post-its papiertjes en plak iemands totale bureau, inclusief stoel helemaal onder. Dat gaat wel even duren voordat die allemaal zijn opgeruimd…
17. Koffie is op
Hoe een werkdag overleven zonder koffie? Deze grap lijkt op grap 6, vertel je collega’s dat de koffieautomaat stuk is. Plak hier ook een ‘buiten werking’ briefje op. Zorg dat dit verhaal zich verspreid en als bijna iedereen op de hoogte is haal je zelf toch lekker een bakje koffie.
18. Spin en muizen
Vrouwelijke collega’s? Jaag die eens lekker op de kast met een neppe plastic spin of muis op het bureau. Maar sluit niet alle mannelijke collega’s uit hoor, haha!
19. Je veter zit los
Wat beter dan een gouden oude? De losse veter grap doet het altijd goed op 1 april.
20. Luchthoorn onder bureaustoel
Tape een luchthoorn vast onder iemands bureaustoel. Zodra deze persoon gaat zitten, zal het hele kantoor het weten! Zo heb je gelijk al je collega’s even een goed schrik moment bezorgd!
21. Shampoo douche
Heb je een douche op kantoor? Doe dan de avond van te voren een goede lading shampoo in je hand, houd de douchekop op zijn kop en duw de shampoo in de gaatjes. Je collega zal raar staan te kijken de volgende ochtend!
22. Confetti regen
Met confetti op de werkvloer maak je altijd vrienden met de schoonmakers. Koop een zak confetti, doe dit in een schaaltje en zet deze een deur die net op een kiertje staat. Zodra iemand de deur opendoet, zal hij onder de confetti zitten! Dat wordt sowieso lachen!
23. Kopje omstoten
Deze grap werkt gegarandeerd. Doe net alsof je een kop koffie of thee hebt gepakt. Ga zitten aan de vergadertafel en stoot ‘per ongeluk’ je kopje om. Iedereen aan de tafel zal gelijk schrikken en jij roept gelijk: 1 april!
24. Gezonde appel snack
Gezonde medewerkers zijn gemotiveerder, dus verras je collega eens met een gezonde appel. Waar zit de grap hoor ik je denken, maar eigenlijk is het een ui met een karamellaagje. Zodra je collega een hap neemt zal hij het doorhebben! Iewww…
Lees en bekijk
* Lees alle suggesties van TTM-communicatie nog eens met foto en al
Grap 1 |
24 op een rij
We zetten ze hierna even op een rij. En mocht u de lolbroek willen uithangen, dan kunt u ze desnoods ook op een andere dag nog gebruiken.
1. Foto van collega onder de wc-bril
Print een foto van je collega uit met de tekst ‘’I’m watching you’’ eronder en plak de foto vervolgens onder de onderkant van de wc brillen. Zeker weten dat jouw collega’s hier om kunnen lachen!
2. De muis-prank
Plug een draadloze muis in de computer van je collega, wanneer hij/zij even niet kijkt. De computer heeft nu twee muizen! Stuur ze vervolgens persoonlijke berichtjes of laat de muziek afspelen met de muis die jij op je bureau hebt.
3. Tie-wrap de boel
Eigenlijk heeft iedereen een hekel aan tie-wraps. Perfect om dus een 1 april grap mee uit te halen! Pak elk loszittend voorwerp wat je kan vinden in jullie kantoor en tie-wrap (te bestellen bij Bol.com) ze aan elkaar vast. Gegarandeerd chagrijnige collega’s! Hoe ga je deze schaar immers open krijgen?!
4. Googly-eyes
Het enige dat je nodig hebt is het aanschaffen van zelfklevende Googly-eyes en wat tijd alleen met de kantoorkoelkast. Bekijk hoe je collega’s hun lunch pakken onder het extreme ongemak van een hele koelkast vol ogen… Dit is trouwens een zeer leuke post voor op Instagram! Je hebt al 500 ogen voor een paar euro bij Bol.com.
5. Nepschade briefje op auto
Doe net alsof je de auto van je geliefde collega hebt beschadigd door een briefje tussen zijn ruitenwissers te stoppen. Op dit briefje staat natuurlijk dat je je excuseert voor de schade aan de auto en een telefoonnummer om je te bereiken. Je collega krijgt de schrik van zijn leven en denkt dat zijn geliefde vierwieler stuk is. Gefopt!
6. Boze klant
Pak de telefoon en draai het nummer van je college, speel een boze klant die helemaal door het lint gaat en specifiek boos is op je collega. Je bent zelfs zo boos dat je vraagt of je zijn baas mag spreken om hem vervolgens te zeggen dat je niets meer met het bedrijf wilt samenwerken. Eens zien of je collega al peentjes zweet.
7. Ballonnen
Ballonnen zijn leuk toch? Blaas er een paar honderd op en vul het hele kantoor van je collega. Haha, benieuwd hoe hij/zij binnen gaat komen!
8. WC verwisselen
Pak een klein stukje zwart papier en plak deze over het icoontje van de herentoilet. Het is nu een damestoilet geworden! Hier zul je veel van je vrouwelijke collega’s een plezier mee doen.
9. Verwissel sapjes
Gedeelde koelkast in de bedrijfskeuken? Pak verschillende pakken met sap of melk en verwissel de inhoud.
10. Buiten werking bordjes
Niets is zo vervelend als dingen buiten werking. Maak een bordje en hang deze op willekeurige plekken, zoals wc’s, computers, printers of andere random dingen als ramen en trapleuningen. Alles om je collega’s deze dag eens even lekker te treiteren.
11. Belangrijke vergadering
Die belangrijke vergadering die pas over een week staat gepland? Maar die verplaatsten we gewoon naar 1 april. Herinner je collega eraan dat vandaag die belangrijke vergadering gepland staat en of hij zijn speech al heeft voorbereid. Zeker weten dat hij er niet meer zo rustig bij zit.
12. Nutteloze enquête
Maak een enorm nutteloze enquête en vraag aan je collega’s of ze even tijd hebben om hem in te vullen. Benieuwd hoe lang ze door hebben dat dit een 1 april grap is.
13. Scheetkussen
De ouderwetse scheetkussen truc blijft altijd leuk. Te koop voor maar een paar euro, dus ga er gauw eentje halen. Leg deze ongemerkt neer en je hebt de hele dag lol! Je collega zal bij het zitten zich vast wat ongemakkelijk voelen.
14. Casual Friday
Stuur een dag voor 1 april naar maar één collega een mailtje om niet te vergeten dat het morgen casual Friday is en hij in zijn luie kleding naar werk kan komen. Dit zal voor heel wat scheve gezichten zorgen op de werkvloer.
15. Tape
Zoek een willekeurig slachtoffer en tape alles op zijn/haar bureau vast. Heel irritant, maar o zo leuk. Plak een klein stukje plakband onder zijn of haar muis! Zeker weten dat je moet lachen!
16. Post it bureau
Post-its, wie gebruikt ze eigenlijk nog? Vaak gebruik je alleen de gele, maar wat doe je met de andere? Investeer in een aantal pakjes post-its papiertjes en plak iemands totale bureau, inclusief stoel helemaal onder. Dat gaat wel even duren voordat die allemaal zijn opgeruimd…
17. Koffie is op
Hoe een werkdag overleven zonder koffie? Deze grap lijkt op grap 6, vertel je collega’s dat de koffieautomaat stuk is. Plak hier ook een ‘buiten werking’ briefje op. Zorg dat dit verhaal zich verspreid en als bijna iedereen op de hoogte is haal je zelf toch lekker een bakje koffie.
18. Spin en muizen
Vrouwelijke collega’s? Jaag die eens lekker op de kast met een neppe plastic spin of muis op het bureau. Maar sluit niet alle mannelijke collega’s uit hoor, haha!
19. Je veter zit los
Wat beter dan een gouden oude? De losse veter grap doet het altijd goed op 1 april.
20. Luchthoorn onder bureaustoel
Tape een luchthoorn vast onder iemands bureaustoel. Zodra deze persoon gaat zitten, zal het hele kantoor het weten! Zo heb je gelijk al je collega’s even een goed schrik moment bezorgd!
21. Shampoo douche
Heb je een douche op kantoor? Doe dan de avond van te voren een goede lading shampoo in je hand, houd de douchekop op zijn kop en duw de shampoo in de gaatjes. Je collega zal raar staan te kijken de volgende ochtend!
22. Confetti regen
Met confetti op de werkvloer maak je altijd vrienden met de schoonmakers. Koop een zak confetti, doe dit in een schaaltje en zet deze een deur die net op een kiertje staat. Zodra iemand de deur opendoet, zal hij onder de confetti zitten! Dat wordt sowieso lachen!
23. Kopje omstoten
Deze grap werkt gegarandeerd. Doe net alsof je een kop koffie of thee hebt gepakt. Ga zitten aan de vergadertafel en stoot ‘per ongeluk’ je kopje om. Iedereen aan de tafel zal gelijk schrikken en jij roept gelijk: 1 april!
24. Gezonde appel snack
Gezonde medewerkers zijn gemotiveerder, dus verras je collega eens met een gezonde appel. Waar zit de grap hoor ik je denken, maar eigenlijk is het een ui met een karamellaagje. Zodra je collega een hap neemt zal hij het doorhebben! Iewww…
Lees en bekijk
* Lees alle suggesties van TTM-communicatie nog eens met foto en al
woensdag 1 april 2020
Ze heetten eerder Rikki, Schalulleke, Sidonie en Pukkel
Ik heb altijd van stripboeken gehouden. Dus ook van Suske en Wiske. Daarom was gisteren, 30 maart 2020, een heuglijke dag.
75 jaar geleden op 30 maart 1945, verscheen namelijk het eerste exemplaar van deze populairste en langst lopende stripreeks van de Benelux in de Belgische krant De Nieuwe Standaard .
Geen broer en zus
Maar dat album kende nog geen Suske, maar een Rikki! Het heette daarom ‘De Avonturen van Rikki en Wiske' (in Chocowakije). Het Laatste Nieuws schrijft in een mooi artikel hierover: 'Wiske is niet de jonge tiener die we kennen, maar eerder een kindje van vijf à zes jaar. Haar onafscheidelijke pop Schanulleke is erbij, maar heet dan nog Schalulleke. Wiskes broer Rikki is een bokser van rond de twintig. De voornaamste rollen zijn verder weggelegd voor tante Sidonie, professor Wargaren en Pukkel, een personage dat veel wegheeft van Lambik'. (....) 'Door het leeftijdsverschil zijn de scenario’s beperkt. Vandersteen schrijft Rikki meteen uit het verhaal om in album twee, het Eiland Amoras, plaats te maken voor Suske, de ‘eenige overlevende afstammeling van Sus Antigoon’. Op het einde van het verhaal besluit de zwartharige jongen zijn nieuwe vriendinnetje (en leeftijdsgenoot) voor altijd te volgen naar onze contreien. Suske en Wiske zijn dus geen broer en zus'.
Jerom pas vijf jaar later
''In opvolger ‘De Sprietatoom’ uit 1948 komt Lambik er definitief bij, pas vijf jaar later vervoegt de weinig spraakzame krachtpatser Jerom de striphelden. De rest is geschiedenis. De reeks groeit uit tot een enorm succes in Vlaanderen en Nederland.'
Lees het gehele artikel in Het Laatste Nieuws
* Suske en Wiske zijn 75 jaar jong
75 jaar geleden op 30 maart 1945, verscheen namelijk het eerste exemplaar van deze populairste en langst lopende stripreeks van de Benelux in de Belgische krant De Nieuwe Standaard .
Geen broer en zus
Maar dat album kende nog geen Suske, maar een Rikki! Het heette daarom ‘De Avonturen van Rikki en Wiske' (in Chocowakije). Het Laatste Nieuws schrijft in een mooi artikel hierover: 'Wiske is niet de jonge tiener die we kennen, maar eerder een kindje van vijf à zes jaar. Haar onafscheidelijke pop Schanulleke is erbij, maar heet dan nog Schalulleke. Wiskes broer Rikki is een bokser van rond de twintig. De voornaamste rollen zijn verder weggelegd voor tante Sidonie, professor Wargaren en Pukkel, een personage dat veel wegheeft van Lambik'. (....) 'Door het leeftijdsverschil zijn de scenario’s beperkt. Vandersteen schrijft Rikki meteen uit het verhaal om in album twee, het Eiland Amoras, plaats te maken voor Suske, de ‘eenige overlevende afstammeling van Sus Antigoon’. Op het einde van het verhaal besluit de zwartharige jongen zijn nieuwe vriendinnetje (en leeftijdsgenoot) voor altijd te volgen naar onze contreien. Suske en Wiske zijn dus geen broer en zus'.
Jerom pas vijf jaar later
''In opvolger ‘De Sprietatoom’ uit 1948 komt Lambik er definitief bij, pas vijf jaar later vervoegt de weinig spraakzame krachtpatser Jerom de striphelden. De rest is geschiedenis. De reeks groeit uit tot een enorm succes in Vlaanderen en Nederland.'
Lees het gehele artikel in Het Laatste Nieuws
* Suske en Wiske zijn 75 jaar jong