Hebt U ook een voetbalclubverslaving?

Heel veel mensen hebben een voetbalclubverslaving. Journnalist Tijs van den Brink schreef er een mooie humorvolle column over in Visie, het blad van de EO. Met als titel: 'Ik heb een PSV-verslaving en dat is niet grappig'. 

Hij is toevallig aan PSV verslaafd. Maar u wellicht aan Feyenoord, Ajax, PEC, Groningen of OWIOS. (De laatste afkorting staat voor de club uit mijn geboortedorp Oldebroek. Iedere maandag kijk ik, wat ze die zaterdag daarvoor 'gedaan' hebben.) Hierna volgt de blog van Tijs, de PSV-verslaafde.

Verslaving
In het handboek voor psychische stoornissen staat een aantal officiële verslavingen: alcohol-, drugs-, gokverslaving en vast nog meer. Wat er niet in staat: voetbalverslaving. En dat vind ik raar. Ik heb het namelijk – en het is niet fijn.

Niet grappig
Denk niet dat ik het gemakkelijk vind om dit op te schrijven. Ik weet bijvoorbeeld vrij zeker dat een paar familieleden mij na deze column gaan appen: ‘Hèhè, geef je het eindelijk toe?’ Dat is niet grappig, kan ik u melden. Eigenlijk moet ik preciezer zijn: ik ben niet verslaafd aan voetbal, ik ben verslaafd aan PSV (en vult u voor uzelf uw eigen cluppie maar in). Dat heeft natuurlijk met elkaar te maken, maar is niet hetzelfde. Op het moment dat ik deze column schrijf, voetbalt Ajax bijvoorbeeld tegen Juventus. Dat kan ik dus: een column schrijven als Ajax een Champions League-kwartfinale speelt. (Wees gerust Ajacieden, ik volg het heus wel – op m’n telefoon.) Tijdens een wedstrijd van PSV red ik dat niet.

Zenuwachtig
Dan zit ik op de bank voor de tv en ben ik zenuwachtig. Soms kan ik niet kijken: er moet ook gewerkt of gekerkt worden. Maar dan voel ik kriebels, een soort zenuwen in mijn buik. Dan denk ik: wat is er aan de hand? Om me vervolgens te realiseren dat PSV speelt. O ja, dat was het...

Elf of meer miljonairs
Het is allesbehalve leuk om PSV-verslaafd te zijn – en dat zeg ik niet (alleen) omdat Ajax nu even koploper is. Het is echt stom om chagrijnig te worden als elf of meer miljonairs hun dag niet hebben. Je voelt je best achterlijk als je boos wordt op een scheidsrechter, of nog erger: op een VAR (voor de gezegende leken onder u: dat is een videoscheidsrechter).

Meer tijd en minder stress
Als ik niet PSV-verslaafd was, had ik meer tijd en minder stress. Ik hoefde minder krant te lezen, want ik zou het sportkatern kunnen overslaan. Ik zou nooit meer naar Eindhoven hoeven en ik zou minder hoon van vrienden en collega’s hoeven ondergaan. Ik zou geen abonnement op Foxsport meer hoeven te betalen. Het leven zou echt fijner zijn.

Stoppen mislukt
Natuurlijk heb ik weleens geprobeerd ermee te stoppen – het is faliekant mislukt. Hulp is er niet. Maar waarom eigenlijk niet? Waarom wel als je rookt of drinkt of gokt en niet als je voetbal kijkt? Ik snap dat niet.