Een beetje een BN’er, zo mag Abigail Dekkers-Ohemeng zich nu wel noemen. De Keldonkse ziet met verbazing, dat ze na een krantenartikel van alle kanten positieve aandacht krijgt en dat haar Ghanese landgenoten ook erg trots zijn.
Abigail brengt in het Brabantse Keldonk krantjes en folders rond en dat doet ze met de stapels op haar hoofd.
Filmpje
Het filmpje waarop ze trots laat zien hoe ze dat doet en waarin ze vertelde dat ze als Ghanese van Nederlanders kan leren, maar dat Nederlanders óók veel van haar kunnen leren, werd duizenden keren bekeken. Ook pikte onder meer het Jeugdjournaal het op en Sigrid Kaag deelde het filmpje met de boodschap: ‘Nederland kan ook iets van mij leren. Absoluut! Abigail is een mooi voorbeeld.’
Landelijke media-aandacht
Omroep Brabant wil langskomen, Hart van Nederland belde, evenals een radiozender uit Rotterdam. Abigail is er wel een beetje verbaasd over. ,,Ik heb zoveel reacties gekregen, zoveel. En alleen maar positief. Ik ben gewoon wie ik ben. Ik heb vandaag van zes uur 's ochtends tot drie uur vanmiddag bij de McDonalds gewerkt. Mijn baas zei toen ik vanochtend binnenkwam: ‘Nu moet je je handtekening gaan verkopen, kan je rijk worden’. Ze vinden het allemaal heel grappig.” En ze vertelt dat ze vandaag al haar eerste handtekening heeft gegeven: ,,Er kwam een meisje van een jaar of achttien naar me toe, ik was net klaar bij de McDonalds. ‘Ben jij het echt?’ vroeg ze. ‘Ben je die vrouw van de krant? Toen wilde ze héél graag een handtekening. Ja, natuurlijk heb ik die gegeven, gratis. Ze was er héél blij me.
Trots
Ook van Ghanezen krijgt ze veel positieve reacties: ,,Ze zijn trots op mij. ‘Ghana to the world!’ schreef iemand. Je brengt Ghana naar de wereld.” En ja, ook in Keldonk zelf kreeg ze veel reacties. ,,Ze zijn hier trots op mij. Ja, dat is wel leuk. Toen ik maandag krantjes rondbracht, staken veel mensen hun duim op toen ze me zagen. Riepen: 'Je bent geweldig'. Of ik hier nu makkelijker contacten krijg met mensen? Ik weet het niet en ik vind dat ook niet zo belangrijk.”
Hard werken
Ze vind het wel bijzonder dat mensen het zo mooi vinden dat ze zo hard werkt. ,,Ik ben niet anders gewend. Zo ben ik. In Ghana deed ik ook veel voor mensen, ik hielp ze bijvoorbeeld om gratis eten te krijgen. Ik heb altijd veel energie. En in Ghana verdiende mijn moeder niet genoeg, dus ik besloot toen ik tien was dat ik geld moest gaan verdienen. Elke middag als ik uit school kwam, ging ik haardhout uit het bos verkopen. En ja, dat hout droeg ik dan ook allemaal op mijn hoofd.”
Lees meer en bekijk:
* Het volledige artikel en de video in het Brabants Dagblad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef uw reactie! Alle reacties worden na een beoordeling geplaatst. Anonieme berichten worden niet geplaatst. .