In mijn kinderjaren schoot ik in mijn geboortedorp met oud- en nieuw altijd met carbid. Dat gebeurde met een klein buismanbusje met een gat achterin. Daar deden we dan een stuk carbid in, spuugden er een keer op, deksel erop, lucifer aansteken en bij het gat houden en ziedaar, het deksel knalt er af. Wat een vreugde!
De grotere jongens schoten carbid met een echte melkbus. Dat gaf een fikse knal en kon gevaarlijk zijn, als de melkbus uit elkaar klapte. Maar het is tot op de dag van vandaag een mooie traditie. Die onder vuur ligt vanuit de dominante Amsterdamse subcultuur en haar media, zoals dat ook voor de Paasvuren in het Oosten geldt.
Mut kunn'n
Gelukkig is er nu een boek, dat een tegengeluid laat horen. Het dagblad Trouw wijdt er vandaag een mooi artikel aan.
Enkele belangrijke citaten:
"Gevaarlijk of niet, carbidschieten ‘mut kunn’n’, vinden politiechef Johan Ekkel en historicus Jonn van Zuthem. Ze schreven een boek over een plattelandstraditie die onder vuur ligt. Deze vrijdag presenteren zij hun boek tijdens het eerste nationale carbidcongres in Kampen. De presentatie valt samen met een plek die het melkbusschieten in Kampen krijgt op de lijst met immaterieel erfgoed."
"Carbidschieten zorgt voor saamhorigheid en houdt mensen in hechte gemeenschappen bij elkaar. Het moet kunnen, maar regels zijn volgens Van Zuthem nodig om te voorkomen dat het ontspoort.
Boek
* ‘Mut kunn’n, carbidschieten en andere oudejaarstradities’, is uitgegeven door Waanders Uitgevers en verkrijgbaar in boekhandels in het hele land. 144 blz., 22,95 euro.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef uw reactie! Alle reacties worden na een beoordeling geplaatst. Anonieme berichten worden niet geplaatst. .