'Ik moet werken' is het mooiste excuus om aan een vervelende vejaardagsverplichting of saai feestje te ontkomen. Altijd aan het werk zijn is nog meer dan het rijden van een Porsche of het bewonen van een villa aan de Vecht een 21ste-eeuws statussymbool. Daarom werkt iedereen steeds meer uren, terwijl door automatisering en digitalisering het aantal werkuren juist zou moeten kunnen dalen.
De grootste geesten in de wereldgeschiedenis, zoals Charles Dickens en Thomas Mann, werkten slechts 4 uur per dag
Volgens de Amerikaanse publicist Alex Soojung-Kim Pang heeft de mondiale uitsloverij een averechts effect. Het is een van de redenen dat de productiviteitsstijging in de wereld stagneert. Pang heeft in Silicon Valley 'het walhalla van de workaholics' daarom zijn eigen start-up Restful Company opgericht.
In zijn boek Rest: Why You Get More Done When You Work Less (hier vertaald onder de titel: Rust in uitvoering, meer voor elkaar krijgen door minder te werken) betoogt hij dat korter werken tot een hogere productiviteit en betere resultaten leidt. De grootste geesten in de wereldgeschiedenis, zoals Charles Dickens en Thomas Mann, werkten slechts 4 uur per dag.
'Als Charles Darwin gesolliciteerd had als hoogleraar zou hij geen kans hebben gemaakt'
Charles Darwin kwam tot 4,5 uur. Na het ontbijt en een korte wandeling sloot hij zich vanaf 8 uur voor 1,5 uur op in zijn kantoor in Down House ten zuiden van Londen om te schrijven. Daarna nam hij een uur pauze. Van 10.30 uur tot de lunch werkte hij nog eens 1,5 uur. Vervolgens stelde hij tevreden vast dat het grootste deel van de werkdag erop zat en ging wandelen of liet zich voorlezen. Van 16.00 tot 17.30 uur werkte hij dan nog eens 1,5 uur.
Darwin werd 73 jaar en schreef in die tijd negentien boeken, waaronder 'On the Origin of Species' een van de meest invloedrijke wetenschappelijke werken. 'Als hij gesolliciteerd had als hoogleraar zou hij geen kans hebben gemaakt. Als hij voor een bedrijf had gewerkt was hij onmiddellijk ontslagen', aldus Pang.
De econoom John Maynard Keynes voorspelde dat aan het eind van de 20ste eeuw de werkweek zou zijn verkort tot 15 uur per week
Uit eerder onderzoek bleek al dat wetenschappers die 35 uur per week onderzoek deden minder productief waren dan die met 20 uur per week volstonden. Het minst productief waren de wetenschappers die 60 uur per week werkten.
De econoom John Maynard Keynes voorspelde dat aan het eind van de 20ste eeuw de werkweek zou zijn verkort tot 15 uur per week. En Joke Smit die vijftig jaar geleden met haar artikel Het onbehagen van de vrouw aan de basis stond van de tweede feministische golf, zag heel veel redenen voor een 5-urige werkdag. Niet alleen zou het vrouwen economisch onafhankelijker maken, ook zouden de zorgtaken beter worden verdeeld, kinderen evenwichter opgroeien en zouden ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid afnemen.
Vaker labbekakken
Sinds haar publicatie zijn weliswaar meer vrouwen gaan werken, maar de werkweek zelf is nauwelijks verder verkort. Integendeel, veel vrouwen zijn in navolging van mannen ook workaholics geworden. Gevoel voor status is universeel.
Dat zou wat vaker labbekakken ook moeten worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef uw reactie! Alle reacties worden na een beoordeling geplaatst. Anonieme berichten worden niet geplaatst. .