Marga Klompé (KVP, nu CDA): eerste vrouwelijke Minister

Het is vandaag Internationale Vrouwendag. Dus tijd om aandacht te besteden aan de vrouw in de Nederlandse politiek. En wel speciaal aan KVP- (nu CDA-) ster Marga Klompé, de eerste vrouwelijke Minister van Nederland. Zij is een van de belangrijkste grondleggers van de verzorgingsstaat. De Algemene bijstandswet van 1965, die Nederlanders levensonderhoud garandeert, is van haar hand. Om die reden is zij opgenomen in de Canon van Nederland. Aldus Wikipedia, die we ook hierna citeren.  

De vader van Klompé, Joannes Petrus Maria Klompé, was eigenaar van een postpapierbedrijfje. Haar moeder was Ursula Maria Josepha Aloijsia Verdang. Toen haar vader ernstige psychiatrische problemen kreeg moest haar moeder het alleen bolwerken. Zij slaagde erin haar kinderen naar de universiteit te sturen.

Verzet
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was ze actief in het verzet. Bij de Duitse inval in mei 1940 verleende ze als lid van het Korps Vrouwelijke Vrijwilligers haar medewerking bij de Slag om de Grebbeberg. Onder de schuilnaam dr. Meerbergen verrichtte zij koeriersdiensten voor onder anderen aartsbisschop Johannes de Jong. Twee jaar later werd ze vice-voorzitter van Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers, een functie die ze tien jaar lang zou blijven vervullen. Onder de schuilnaam Truus ter Aken zat ze in de nadagen van de oorlog ondergedoken in Otterloo en Apeldoorn. Na de bevrijding van Arnhem was zij samen met de Unie betrokken bij het opgang brengen van het openbare leven in de stad.

Minister van maatschappelijk werk
Op 13 oktober 1956 werd zij als minister van Maatschappelijk Werk de eerste vrouwelijke minister van Nederland. Premier Willem Drees (PvdA) was aanvankelijk niet blij met haar komst, die had liever gezien dat Frans-Jozef van Thiel was gebleven. Zij zou tijdens een onderhoud met Drees het volgende hebben opgemerkt:
Hoor 'es, mijnheer Drees... ik weet niet of ik ja moet zeggen, want ik heb duidelijk het gevoel dat er te weinig vertrouwen is. Ik geloof dat het beter is dat ik een retourticket Rome krijg, dan ga ik weer terug. Ik treed toe tot uw kabinet. Na twee maanden heb ik met u een gesprek. Als mijn twijfels dan niet verdwenen zijn, dan heb ik nú geclaimd om uit te treden.

Tutoyeren en broodjeslunch
In haar eerste termijn als minister moest ze samenwerken met de PvdA-er Ko Suurhoff die minister van Sociale Zaken was en deze gaf haar te verstaan dat hij zich niet de kaas van het brood liet eten. Ze was er in het kabinet verantwoordelijk voor dat de ministers elkaar gingen tutoyeren en met de voornaam gingen aanspreken, de enige uitzondering betrof "president" Drees. Ook organiseerde zij voor haar KVP-collega's in het kabinet een wekelijkse broodjeslunch op haar departement.

Tweede periode als minister
In 1967 werd ze door haar partij (KVP, nu CDA) naar voren geschoven als mogelijke premierskandidaat, maar zij vond zichzelf te zwak op financieel-economisch terrein. Het werd uiteindelijk Piet de Jong, op wiens verzoek ze toch besloot aan te blijven als minister. Ze zat haar termijn uit als minister en in 1971 beëindigde ze haar politieke carrière. In de tien jaar dat ze minister was geweest was ze in staat geweest om het beleidsterrein van haar ministerie gestaag uit te breiden en van bestaansrecht te verzekeren.

Laatste jaren
Kort nadat ze stopte als minister werd ze benoemd tot minister van Staat. Klompé zette zich vervolgens in voor de kerk en ging deel uitmaken van de pauselijke commissie Justitia et Pax. Na haar pensioen zou ze zich ook niet meer bemoeien met de Haagse politiek.

Niet over haar persoon
In het midden van de jaren tachtig werd ze ernstig ziek, maar Klompé besloot te blijven werken. Haar zuster Charlot verzorgde haar in de laatste maanden van haar leven. De ongehuwde Marga Klompé besloot dat er bij haar uitvaartdienst niet over haar persoon mocht worden gesproken. Marga Klompé werd gecremeerd in het Crematorium Ockenburgh in Den Haag. Haar as werd verstrooid op de Noordzee.

Volledige artikel:
* Lees de volledige levensbeschrijving van Marga Klompé op Wikipedia