Hoe anders is dat in Nederland. Daar zie je vooral de strijd tegen de chaos, voor orde en netheid, de wil om de wereld te maken naar de wensen en de inzichten van de mensen. Ik ben verdwaald tussen die twee werelden.
Thuis voelen
Aan de ene kant voel ik me thuis in de Vlaamse wereld van wanhoop en berusting, het besef dat het leven onvolmaakt is. Aan de andere kant voel ik me ook thuis in de wereld waar orde heerst, de stadjes en de dorpen en zelfs de natuur aan de wil van de mensen wordt onderworpen. De Vlamingen beseffen als van nature dat de wereld niet maakbaar is, maar proberen er toch iets van te maken. De Nederlanders gaan er daarentegen vanuit dat de wereld incluis hunzelf maakbaar is en weigeren stijfkoppig voor minder te gaan.
Reve
Misschien is dat de diepste reden dat Gerard Reve, de Rooms Katholieke schrijver uit Nederland uiteindelijk kwam te wonen in Machelen aan de Leie, een Vlaams dorp zoals hierboven beschreven. Voor Reve was leven een voortdurende strijd tegen wanhoop en een diep verlangen er toch wat van te maken waarbij het R.K. geloof zijn troost en houvast was, er zin aan gaf hoe twijfelachtig ook. Een houvast dat Nederlandse intellectuelen met hun geloof in wetenschap, maakbaarheid en vooruitgang niet konden of wilden begrijpen. Maakte dat onbegrip ook niet juist dat hij niet meer in Nederland wilde wonen?
Bovenstaand artikel is overgenomen uit een deel van de blog 'Reve en Raveel in Machelen' van de hand van Petrus Nelissen.
Lees ook:
* Wat is volgens u de mooiste zin van Gerard Reve?
En een in deze coronatijden zeer toepasselijk gedicht:
* 'Roeping', een gedicht van Reve
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef uw reactie! Alle reacties worden na een beoordeling geplaatst. Anonieme berichten worden niet geplaatst. .