Slapen met deur dicht redt levens

Een simpele handeling als het altijd sluiten van de binnendeuren voordat je gaat slapen, redt levens bij brand.

Er is dan meer kans en tijd om veilig te vluchten en gered te worden. Dat blijkt uit onderzoek dat de Nederlandse Brandwonden Stichting en Brandweer Nederland woensdag presenteren bij de start van de Landelijke Brandpreventieweken.

Veel mensen sluiten deuren niet
René Hagen, voorzitter Brandpreventieweken: "Veel mensen sluiten de binnendeuren niet bij het naar bed gaan, terwijl de overlevingskans bij een woningbrand extreem toeneemt wanneer de deuren gesloten zijn en blijven.'' Volgens hem blijkt zowel uit recente praktijkvoorbeelden van woningbranden als wetenschappelijk onderzoek dat deuren sluiten het aantal brandslachtoffers doet dalen.

Inktspotprijs 2016: afscheid van Peter van Straaten

Cartoonist en schrijver Peter van Straaten heeft met zijn cartoon 'Ik ben geen vluchteling, ik woon al twintig jaar naast u' de Inktspotprijs 2016 gewonnen.

'De schoonheid van deze spotprent zit hem in alles wat er juist wordt verzwegen en wat niet is getekend', aldus de jury.

Uitgewerkt
Helaas kon de winnaar er zelf om gezondheidsredenen niet bij zijn. Hij schreef het volgende briefje:

Achtbaan helpt tegen nierstenen

Volgens twee Amerikaanse artsen kan het helpen voor mensen met kleine nierstenen om in het achterste wagentje van een achtbaan te gaan zitten.

De artsen hoorden in de loop van de jaren vaak dat patiënten hun nierstenen hadden uitgeplast nadat ze in het Disney-pretpark in Florida de achtbaan hadden genomen, meldt Medisch Contact. De patiënten zaten in de Big Thunder Mountain Railroad, een achtbaan waarin je niet over de kop gaat, maar veelvuldig door elkaar wordt geschud.

Meer dan helft
De twee artsen maakten het ritje minstens twintig keer met een nierbekkenmodel van siliconen. In de voorste wagentjes kwamen de steentjes in 16 procent van de ritjes los. Bij ritjes in het achterste wagentje gebeurde dit in 64 procent van de gevallen.
Nierstenen zijn kleine kristallen met onopgeloste afvalstoffen die een belemmering kunnen vormen in de urinewegen. Aanvallen met heftige pijnen in de zij en blaas zijn vaak het gevolg.

Brussel: penismuur moet weg, penetratiemuur mag blijven

Wereldnieuws! De schepenen van Openbare Netheid en Openbare Reinheid in Brussel tonen hun daadkracht. Wat er precies aan de hand is? Het schepencollege van Sint-Gillis heeft beslist: de grote muurschildering met penis aan de Bareel van Sint-Gillis wordt binnen drie weken verwijderd. Het is te choquerend. Ondertussen koos de evenknie in Brussel-Stad om niets te doen aan de muurschildering op de Visverkopersstraat, waar een expliciete penetratie op te zien is.

“Het is een street art-kunstwerk, dus het is sowieso vergankelijk.” Zo verantwoordt Carlo Luyckx (PS), schepen van Openbare Netheid in Sint-Gillis, de beslissing van het college. “Daarom was het makkelijk om de stap te zetten: we gaan de penis op de muur aan de Parklaan laten weghalen.”

Verwijdering
De gemeente huurt een onafhankelijke gespecialiseerde firma in voor de verwijdering. Die zal over 2 à 3 weken klaar zijn. Daarna hoeft de muur niet kaal te blijven: “We gaan in samenspraak met de buurtbewoners aan een professionele Brusselse straatkunstenaar vragen om een andere muurschildering te maken. Die wordt dan permanent en die gaan we onderhouden.”

Geen actie
Ook in het college van de Stad Brussel viel het verdict: daar mag op de Visverkopersstraat de muurschildering van een expliciete penetratie  wél blijven. “We hebben met het college beslist om geen actie te ondernemen,” zegt Brussels schepen van Openbare Reinheid Karine Lalieux (PS). “De eigenaar van het pand op de Visverkopersstraat 13 mag zelf beslissen over het lot van de tekening.”

Bron: Bruzz

Holland bakt steeds aparter...

 

Ja ja, we berijden nu al taarten..

Stroomlijning van het werk..

Vlaamse brengt schoen uit met afneembare hak

Schoenen met hakken aan vandaag of niet? Voor veel vrouwen een dagelijks dilemma, dat de Vlaamse Charlotte Nyssen oplost met haar geniale uitvinding: een schoen met afneembare hak. Zo kan je de kinderen comfortabel naar school brengen zonder, om ze daarna vast te klikken voor die ene belangrijke meeting. "Deze schoen is echt een noodzaak voor vrouwen", vertelt Charlotte daarover aan Het Nieuwsblad.

Charlotte Nyssen werkte voorheen als psychotherapeute bij Childfocus, een job waar veel heen en weer geloop bij kwam kijken. Van bezoekjes bij ouders van vermiste kinderen thuis, naar de rechtbank en dan 's avonds zelf naar de schoolpoort én nog naar een concert: een parcours waar je als hakkenliefhebber meerdere paren schoenen voor moet meezeulen, als je niet met geradbraakte voeten wil thuiskomen 's avonds.

Traditioneel
In het buitenland bestaat het idee al hier en daar, maar vaak met zware, onelegante schoenen, aldus Charlotte. Zelf schoot ze 2,5 jaar geleden in actie, maakte een ontwerp en sleepte zelfs een prijs in de wacht voor beginnende ondernemers. Al liep het niet altijd van een leien dakje. "De schoenenwereld is heel traditioneel, het is heel moeilijk om iets totaal nieuws te ontwikkelen en gemaakt te krijgen."
Toch zijn er vandaag al verschillende prototypes klaar, en vanaf volgend jaar zal de schoen ook effectief in de winkel liggen. De Charlz, zoals hij gedoopt werd, heeft een hak van 8 centimeter, die je er door een draaibeweging af kan halen en in je handtas stoppen. Op lange termijn wil Charlotte ook ontwerpen maken met verschillende hakken van 4, 6 of 8 centimeter en meer, en laarzen uitbrengen met hetzelfde systeem.

Bron: Het Laatste Nieuws

Eet gewoon een frikandel

Na een interview in NRC stonden alle voedingskenners op hun achterste benen door The Green Happiness, twee vrouwen die zo ongeveer elk fysiek kwaaltje toeschrijven aan een verkeerd eetpatroon. En die hun tweehonderdduizend volgers voedingsadvies geven dat wetenschappelijk kant noch wal raakt.

(...)

Eten is fantastisch.
Ik kan me dagenlang verheugen en nog dagenlang nagenieten van een goede babi ketjap, een lekkere andijvie-stamppot of een enorme bak kaasfondue. En ik weet heus wel dat elke dag kaasfondue geen goed idee is. Vandaar dat ik er extra van geniet wanneer ik 'm zonder schuldgevoel naar binnen schrok.
Foodbloggers als Tessa en Merel maken ons bang voor eten dat helemaal niet eng is. Van eieren krijg je geen kanker. En koolhydraten heb je nodig, anders val je om. Eten is een feestje. Je leven is te kort om panisch linzen te tellen en de gluten uit je eten te plukken. Je zou van elke hap moeten genieten.

Bewust eten, dáár gaat het om.
De slechte dingen met mate, maar denk alsjeblieft niet dat je je eigen doodvonnis tekent wanneer je eens zin hebt in een frikandel. Met saus. En zonder schuldgevoel.

Frikadel en frikandel
Het bovenstaande is een deel uit de columm van afgelopen woensdag van Nynke de Jong in het AD. Ze schrijft overigens frikadel en niet frikandel. Een frikadel is een ronde platgedrukte gehaktbal die veel mensen zal doen denken aan een hamburger. De frikadel wordt met name gegeten in België, Oostenrijk, Duitsland en Denemarken.

Lees de column
* Lees de gehele column van Nynke de Jong

Ook aanbevolen:
* Arjan Lubach over The Green Happiness en andere dieetgoeroes

Wereldkampioen speenspugen

Natalie Puglisi en Phillip Schiefelbein mogen zich sinds afgelopen weekend Wereldkampioenen Speenspugen noemen.

De WK-speenspugen werden voor de derde keer georganiseerd en dit keer in het Duitse Niddeau (Hessen). Schiefelbein spoog bij de mannen 7,60 meter, Puglisi bij de vrouwen 5,60 meter. Doe dat maar eens na!

Wat is het vuilste voorwerp in uw keuken?

Dacht u dat het toilet vies was? Dan hebt u uw keukensponsje nog niet van dichtbij bekeken. En wie wil nu het bestek en de borden waar je dagelijks van eet afwassen met een sponsje dat meer 200.000 keer viezer is dan een wc-bril?

Sponsjes
Vieze keukensponsjes - trouwens ook vaatdoeken - zorgen dan ook meer dan eens voor een voedselvergiftiging. Niet verwonderlijk, na de afwas laten we ze dagenlang op het aanrecht liggen zonder ze echt proper te maken, een gezellig huisje voor bacteriën dus. En omdat het er best proper uitziet langs de buitenkant, gaan die bacteriën gezellig door met kweken, terwijl wij het sponsje dag in dag uit gebruiken om onze vaat mee af te wassen. Zo komen die bacteriën ook op je 'schone' borden en het aanrecht waar je je eten op bereidt terecht. En dan is de kans op een voedselvergiftiging niet meer zo verwonderlijk.

In de magnetron!
Hoe maak je het dan wel proper? Simpel: stop het even in de magnetron. Eén à twee minuten op de hoogste stand (zorg wel dat de spons zeker nat is, anders kan ze in brand vliegen) zorgt ervoor dat de spons helemaal uitdroogt en zal zo ook 99 procent van de bacteriën doden. Weg vuile beestjes en vieze geurtjes. Doe dit iedere dag, en dan is je sponsje bij iedere afwasbeurt zo proper mogelijk!

Bron: Het Laatste Nieuws

De Glazen Koets zal de Gouden Koets definitief vervangen

Wij voorspellen het nu en hier: vanaf vandaag, Prinsjesdag 2016, zal de Glazen Koets de Gouden Koets definitief en voor altijd vervangen. De Gouden Koets wordt na restauratie over vele jaren slechts ter expositie gesteld.

Slavenpaneel
De reden voor deze definitieve vervanging is helder: het 'slavenpaneel' op de Gouden Koets. Aan de linkerzijkant op die koets prijkt namelijk de schildering Hulde der Koloniën, waarop halfnaakte Afrikaanse en Indonesische mannen zijn afgebeeld, die onderdanig schatten aanbieden aan de Nederlandse Maagd. De discussie over dit paneel smoorde recent doordat de koets in reparatie ging.
Aan de Glazen Koets zal niemand aanstoot nemen. Er zijn vooral engeltjes, leeuwen en kroontjes te zien. Geen verwijzingen naar het slavenverleden van ons land.

Propaganda
De propaganda voor deze definitieve vervanging is inmiddels in volle gang. Dat was al het geval bij de speciale perspresentatie van de Glazen Koets, die voor een bedrag van 1,2 miljoen is gerestaureerd. Benadrukt wordt, dat de Glazen Koets de oudste rechten heeft om te rijden op Prinsjesdag. Het dagblad Trouw geeft daarover gedetailleerde informatie: 'Toen de koets in 1826 af was, werd deze de week daarna gebruikt voor de opening van de Staten Generaal in Brussel. Kort daarop begin het in België te gisten en kwamen de Belgen in opstand. Uiteindelijk namen zij de koets - en heel veel andere spullen van de koning - in beslag. Pas in 1839 kwam de Grote Galakoets - de oorspronkelijk naam - na onderhandelingen in Nederlandse handen terug en werd in 1840 ingezet bij de huldiging van Willem II. Hij is daarna gebruikt voor allerlei ceremonies: Prinjesdagen, huwelijken en begrafenissen.'

Boek
Jan Willem Landman schreef kortgeleden een boek over de Glazen Koets en zegt: 'Hij is de oudste en hoogste in de hiëracrhie. Op Beatrix na hebben alle koningen en koninginnen erin gereden. Eerlijk gezegd heb ik hem altijd mooier gevonden dan de Gouden Koets'. Het AD schrijft, dat het rijtuig te boek staat als het 'elegante en verfijndere broertje' van de Gouden Koets

Vaag
Kortom, het pad voor de definitieve vervanging wordt keurig geëffend. Over de restauratie van de Gouden Koets zal de komende jaren vaag gedaan blijven worden. Dat geldt zowel de definitieve kosten als de tijdsduur. En als we minstens 1,2 miljoen euro en vele jaren verder zijn zal de Gouden Koets op Prinsjesdag voorgoed verleden tijd zijn.

1,5 tot 2 liter water per dag drinken? Onzin!

"De hele dag door water drinken? Onnodig." Dat stelt sportosteopaat Thomas D'havé, die voor voetbalclub West Ham United gewerkt heeft.

"Schaf die richtlijn af. We moeten weer leren luisteren naar ons dorstgevoel." Drink alleen als je dorst hebt en doe dat totdat je helemaal verzadigd bent, is zijn advies.

Wetenschappelijke onderbouwing
Heel veel gezondheidsinstanties raden hetzelfde aan: drink 1,5 tot 2 liter water per dag. "Ik heb geen idee waarom dat advies nu al een jaar of 30 gemeengoed is", klaagt D'havé aan. "Ik weet ook niet waarop het gebaseerd is. Onlangs vroeg de Amerikaanse emeritus hoogleraar Sportgeneeskunde Tim Noakes nog om hem een wetenschappelijke onderbouwing te sturen voor die richtlijn. Zelf kon hij die namelijk nergens vinden." Noakes wacht nog steeds op afdoend bewijs, beweert D'havé. "En toch volgt iedereen die richtlijn klakkeloos op. Onze voorouders hadden helemaal geen officieel drinkadvies, en die waren heus niet allemaal chronisch uitgedroogd."

Ziekteverwekkers
Dat zeker sporters voortdurend aangeraden wordt om 'voldoende' te drinken, gaat er bij de osteopaat niet in. "Wij hebben onszelf aangeleerd om nog vóór we in beweging komen een sloot water te drinken. Om toekomstig vochtverlies te compenseren. Huh? Een zuigeling drinkt toch ook niet omdat zijn moeder er de dag erna mogelijk niet is? Mijn stelling is dat je uitsluitend moet drinken als je dorst hebt, en dan tot je helemaal verzadigd bent. Dat kan betekenen dat je soms 3 liter in een dag drinkt en soms amper iets." D'havé ontkent niet dat vocht nodig is om de huid te hydrateren, afvalstoffen af te voeren en de lichaamstemperatuur te regelen. "Maar dan nog is er een verschil tussen de hele dag door drinken of pas als je écht dorst hebt. Als je continu water drinkt, overbelast je steeds je maag, wat stress veroorzaakt in het lichaam."

Verstoord
"Eeuwenlang was water één van de redenen om te bewegen. Tegenwoordig drinken we water voor we bewegen. Daar begrijpt ons lijf helemaal niets van - dat begrijpt alleen dorst. De maag bereidt zich erop voor dat er vocht aankomt. Ons immuunsysteem wordt geactiveerd, omdat dat water mogelijk ziekteverwekkers bevat. Dorst mobiliseert ook energie naar de hersenen. Als we vier dagen niet drinken, onttrekt ons brein vocht aan andere delen van het lichaam, om te blijven functioneren. We moeten immers blíjven nadenken over waar er schoon drinkwater te vinden is." Maar dat doen we niet meer, met al die flesjes om ons heen. "Omdat we de hele dag door drinken, raakt het deel van de hersenen dat de dorst reguleert, verstoord. We klagen al over hoofdpijn als we een uurtje geen slok hebben genomen. We zijn het verleerd om goed naar ons lichaam te luisteren. Mensen die veel groenten en fruit eten, krijgen op die manier al heel wat vocht binnen. Die hoeven niet óók nog eens net zoveel te drinken als iemand die verzot is op bruin brood of pasta. Leer je eigen dorst kennen. Schaf die waterrichtlijn af en drink gewoon eens een uur of 8 à 10 helemaal niks. De mens van de toekomst moet meer leven als een oermens."

Bronnen: AD en Het Laatste Nieuws

De NS herhaalt. Dat kunnen wij ook!

De NS is de commercial (voor internationale reizen) met die prachtige achtergrondmuziek aan het herhalen.

Nu, dat kunnen wij ook met ons informatieve bericht daarover. En luister vooral, ook naar de Friese versie!

Herlees en beluister
* NS-muziek: Take This Waltz

Doe wat je wilt ... want het is toch nooit goed!

 

 

Tekst van de commentaren van de twee voorbijgangers op de man en vrouw met hun ezel:
linksboven: Zware belasting voor de ezel.

rechtsboven: Arme vrouw met zo'n oude vrouwenonderdrukker. 

  linksonder: Arme oude man. Wat een onachtzame vrouw. 

 rechtsonder: Wat een stommerikken! Waarom gebruiken ze de ezel niet?  

Hoe ziet u een werknemer?

Waarom houden stewardessen hun handen op hun rug als u instapt?

U hebt zich misschien al eens afgevraagd waarom stewardessen en stewards u bij het instappen van een vliegtuig telkens met een knikje vriendelijk begroeten, maar wel met hun handen achter hun rug. Een logische verklaring zou beleefdheid kunnen zijn. Of houden ze sinds kort een wapen in handen om een terrorist te kunnen liquideren? 

Niets van dit alles blijkt waar te zijn. De website Bright Side onthult nu de echte reden. Deze ware reden is, dat het boordpersoneel met de handen achter de rug een personenteller vastheeft, waarbij ze telkens op een knop moeten drukken als er iemand instapt. Zo kunnen ze makkelijk weten of wel alle geboekte passagiers binnen zijn.
Weer een mysterie de wereld uit!

Bron: Het Laatste Nieuws

Elfde Kamper Mannenzang

 

 

Let op: Alle zanglustige mannen worden hartelijk uitgenodigd om te komen zingen. Dames zijn van harte welkom als toehoorder.

Er zijn drie groepen senioren

Senioren (mensen boven de 50) zijn in 2012 in een studie van de Rabobank opgedeeld in drie groepen: Gouden Genieters, Zilveren Werkenden en Bronzen Senioren.

Gouden genieters
Gouden Genieters - de helft van de 50-plussers, bijna drie miljoen - zijn degenen die niet meer werken, hun hypotheek geheel of gedeeltelijk hebben afgelost en een goed pensioen hebben opgebouwd. Kortom, de mensen die groepsgewijs met een caravan door Europa trekken. Tweeduizend kilometer door China fietsen. Een nieuw bedrijf beginnen omdat ze het werken niet kunnen laten. Koopverslaafd door de stad trekken. Fillers laten inspuiten. Op de kleinkinderen passen. Met vriendinnen naar Lissabon, Ibiza en Curaçao gaan. Tinderen tot ze scheel zien. Een interessante groep zou je denken: de helft van alle consumentenuitgaven wordt gedaan door mensen van boven de 50. Maar adverteerders laten ze links liggen. Die denken nog steeds dat wij een lik Nivea op het gezicht smeren en rondrijden in een Opel Kadett.

Zilveren Werkenden
Na de Gouden Genieters komt de tweede groep: de Zilveren Werkenden. Dik twee miljoen 50-plussers die meer dan twaalf uur per week werken en een redelijk inkomen hebben. Ik ken ze: veel vriendinnen en collega's zijn Zilveren Werkenden. Vrouwen die door het leven rennen, in paniek raken als ze hun smartphone kwijt zijn, tot hun ontsteltenis krakende knieën krijgen, kunnen gillen van de lach, voor krakkemikkige ouders zorgen, opgelucht hun kinderen uitzwaaien, zich opmaken voor een nieuwe man of carrière.

Bronzen senioren
En dan zijn er nog de Bronzen Senioren.Vanuit marketingoogpunt de minst interessante groep, omdat ze niet meer werken of dat nooit hebben gedaan, weinig geld hebben en veruit in de minderheid zijn: we tellen er zo'n 0,7 miljoen.

Bron: Vijftigers, het zijn net mensen, artikel van Els Rozenbroek in de Volkskrant van 11 september 2016

Heel Holland Bakt

Klaartje heeft naar 'Heel Holland Bakt' gekeken en bakt voor het eerst een appeltaart.
Die middag is het klaar. Klaartje geeft haar vader een stukje.

 

'Lekker', zegt vader, 'maar ik proef geen appel.'
'Nou', zegt Klaartje, 'in hondenkoekjes zitten toch ook geen honden.'

======

Ook leuk:

 

Verjaardagen...

 

 

=====================================================

 

Ook een leuke:

 

Pas op voor gebakken eieren. Studies hebben aangetoond, dat mensen, die op 12 januari 1902 gebakken eieren aten, allemaal zijn gestorven.

 

=======================================================

Adonis, de oudste nog levende boom van Europa

Een Bosnische den in Griekenland blijkt meer dan 1.075 jaar oud. Daarmee zou het de oudste, nog levende boom van Europa zijn, zo schrijft The Washington Post. De oude boom kreeg de naam 'Adonis'. Hieronder ziet u een foto van deze bejaarde den.

Adonis is minstens 1.075 jaar oud, wat betekent dat hij kiemde toen het Byzantijnse Rijk op zijn hoogtepunt was en de Chinezen het buskruit uitvonden.

Uitzonderlijk in Europa
Er zijn wel bomen waarvan de leeftijd nog hoger wordt geschat, maar die leeftijden zijn gebaseerd op de grootte van de boom, historische overlevering en de groeicurve. Omdat Adonis het soort boom is dat elk jaar een nieuwe jaarring ontwikkelt, was het relatief eenvoudig om zijn echte leeftijd te achterhalen.
Bomen die ouder zijn dan duizend jaar komen wel vaker voor in de Verenigde Staten, maar in Europa is dit uitzonderlijk.
Het zijn allemaal monumenten. Een passende benaming voor vandaag, Monumentendag.

Bron: De Morgen

Effectief tegen aanbellers

Roodkapje wordt niet gered, maar wel degelijk opgegeten!

U kent het verhaal wel van Roodkapje en de grote boze wolf: Roodkapje wordt gered! Maar dat blijkt nu onjuist!

Etnoloog Folgert Karsdorp heeft het allemaal uitgezocht. In de populaire versie van Charles Perrault (1629-1703) duikt er geen jager op die de wolf opensnijdt. Als Roodkapje is opgegeten eindigt het sprookje. Tot eind negentiende eeuw was deze variant dominant in Nederland. Maar na die tijd begint de aanpassing. Roodkapje wordt gered.

Bosbessensap i.p.v wijn
'Het is een radicale innovatie van het verhaal, gebaseerd op de versie van de gebroeders Grimm van 1812', zegt Karsdorp. 'Dat zie je zelden. Veranderingen zijn altijd veel kleiner. Denk aan wat Roodkapje meeneemt in haar mandje. Eerst is dat wijn, later wordt dat bosbessensap als men beseft dat alcohol niet gezond is voor een zieke oma. En dan nog duurt het vijftig jaar voordat die verandering algemeen geaccepteerd is.'
Waarom heeft het sprookje dan toch zo ingrijpend kunnen muteren? 'Ik vermoed dat het sprookje destijds bij ons nog niet zo bekend was. Le petit chaperon rouge was vooral een Frans verhaal. En dat Roodkapje het overleefde sloot, eind negentiende eeuw, aan bij de verzoeting van de samenleving waarin meer rekening werd gehouden met kinderen. Men begon het kind-zijn als een aparte levensfase te zien.'

427 versies
Karsdorp ontdekte de graduele verandering van Roodkapje door 427 versies van het verhaal, gepubliceerd tussen 1781 en 2014, met elkaar te vergelijken. Met de computer. De promovendus, voorheen verbonden aan het Meertens Instituut en nu aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, is de eerste die software inzet om te onderzoeken hoe dit sprookje steeds is veranderd.

Link
* Het gehele artikel over het onderzoek van Folgert Karsdorp

Effectieve autoreclame

Autoreclame, u kent het wel. Maar de Canadese loodgieter Nick Hudson zette het wel op een heel ludieke wijze in om zijn jonge zaak te promoten...

Hudsons zaak bestaat nog maar zeven weken en de jonge loodgieter moest dringend nieuwe klanten aantrekken. Een originele tekening op de zijkant van zijn auto, waarbij het lijkt alsof hij al rijdend op het toilet zit, heeft die job meer dan geklaard: de telefoon staat nooit meer stil. "Ik wilde de aandacht van de mensen trekken, zodat ze ook meteen naar de naam van mijn zaak kijken", zegt Hudson.

Positieve reacties

De loodgieter vreesde aanvankelijk wel dat sommige mensen aanstoot zouden nemen aan de tekening, maar tot nu toe heeft hij alleen nog maar positieve reacties gehad. "De telefoon blijft maar rinkelen en de mensen lijken het vooral leuk te vinden. Een oudere dame stak pas nog haar duim naar me op toen ik  voorbij reed."

Het enige nadeel is dat Hudson nu tijdens zijn werk enkel nog maar groene t-shirts kan dragen, maar dat neemt hij graag voor lief.

Bron: Het Laatste Nieuws

Tien soorten fietsers

Het wordt drukker en drukker op het fietspad, maar dé fietser bestaat niet. Het Parool maakte, kort door de bocht, een eigen indeling. Informatief en leuk!

1. De Fietsforens
Stuurs sturen ze hun opvallend onopvallende fietsen over de kortste weg van huis naar werk of andersom. 's Ochtends zonder, 's avonds mét boodschappentassen aan het stuur. Gehaast ook, want de Fietsforens is hoe dan ook altijd eigenlijk nét te laat. Het fietspad is te druk, zegt ie. En die fietsfiles, dáár moet de gemeente eens wat aan doen. Maar de fiets is natuurlijk wel ideaal. Beter in elk geval dan dat geëmmer in trams en bussen. Fietsen dus. Oortjes in, want het werk kan altijd bellen. En elk stoplicht verschijnt de mobiele telefoon uit de binnenzak. Is er nog mail, wie appte daar nou net?

2. De Peddelaar
Fietst zijn eigen tempo. Rustig aan. En nog rustiger. Net zolang tot hij stilstaat. Want we moeten al genoeg, moet je dan onderweg ook al aan het jakkeren zijn? Even qualitytimen. Bewust genieten. Bewust veilig ook. Maar onbewust hinderlijk voor fietsers die geen tijd hebben voor al dat gelummel op het fietspad. Wil je hem inhalen? Bellen heeft nauwelijks zin. Hij wacht. Draait zijn hoofd. Draait het terug. Hij wacht. En dan, uiteindelijk, maakt hij een beetje ruimte. Als je langs fietst: "Rustig maar hoor." Amsterdamse fietsers peddelen collectief: vijftien kilometer per uur vinden ze wel goed. In Kopenhagen trappen ze zo maar twintig kilometer weg in dezelfde tijd.

3. De Sport Billy
Versnellingen. Handremmen. Lycra. Niets mis mee. Op zich. Maar in de stad is dit wat je noemt 'het gevaarlijke type'. Omdat iedereen hier volgens hen zo. Langzaam. Fietst. Natuurlijk (zie: De Peddelaar). Maar ook omdat hun gemiddelde boven de dertig moet blijven. En omdat ze op Strava bijhouden wie het hardst achter het CS langs kan scheuren. Vanwege hun snelheid kijken ze naar verder, maar vergeten vaak dat op de eerstkomende kruising het gewone volk niet zo hyperalert is als zij. Dus zie je ze regelmatig gaan, over van die onhandige medeweggebruikers. Weer een fiets van duizenden euro's naar de schroothoop.

4. De Valsspeler
Zie ze fietsen, met hun trapondersteuning. Der dagen zat, maar toch op het gemak dertig in het uur. Oneerlijk is het. Vals spelen. Op hun als fiets vermomde brommertje. Peddelen, maar toch snelheid houden. Altijd met het gezicht in de plooi, veinzend op een zelftrapfiets te rijden. Niet dat iemand daarin trapt natuurlijk. De Sport Billy, gefrustreerd over veel, reageert bokkig, moet verbeten zijn best doen om in te halen én voor te blijven. Volgens de industrie slaat de elektrische fiets ook 'enorm aan' bij jongere doelgroepen, maar dat is marketing. De Valsspeler is oud. Hoewel zelden zo oud dat je denkt: jij, pardon u, zou nu echt een e-bike moeten hebben.

5. De Huurfietser
Het Grote Kwaad, de rode lap voor ons stieren. Toeristen stoppen midden op een druk fietspad om een foto te maken. Selfiestick en alles. Hoe vaker hoe beter. Toeristen zijn namelijk Op Vakantie. En als je Op Vakantie bent, denk je kennelijk dat iedereen Op Vakantie is. Ze zwalken op hun huurfietsen. Ze kijken steeds maar om zich heen, naar al die toeristische dingen. Ook zo irritant: dan bel je dat je ze inhaalt en dan bellen ze terug. Alle 23. Lachen! Terwijl de fietsende toerist natuurlijk zelf belachelijk is. Met zijn helmpje op, snakkend naar schijnveiligheid. Fietsetiquette? ¿Que? Grootste geheim van de fietstoerist trouwens: stiekem fietsen ze eigenlijk helemaal zo belabberd niet als iedereen zegt.

6. De Horizontalist
Voor ligfietsers geldt: hoe korter de afstand tussen achterwerk en asfalt, hoe hoger verheven je je mag voelen boven ons, fietsstumpers. Het ergst is 'de sigaar', het dichte exemplaar, voor ultieme aerodynamiek. De Porsche onder de ligfietsen. Vinden ze zelf. Moet gezegd: ze rijden te hard, je ziet ze over het hoofd en je schrikt je elke keer rot als ze langs schieten. Daarbij: de ligfietser lacht nooit, de ligfietser is onderweg. Er is een tijd voor kletspraatjes en er is een tijd voor fietsen. Dus. Fietsen, in een ingewikkelde houding, Maar dat zie je aan die koppen dan weer niet af. Laatst 'fietste' er een Horizontalist over de Dam, bonkend en krakend: je had er bijna medelijden mee gekregen. Bijna.

7. De Benevelde Fietser
Zijn er ook fietsers die een taxi bellen als de kroeg sluit? Die de barman meldt: ik laat mijn fietssleutel hier, want dit is echt niet meer verantwoord? Een korte rondgang rond mensen met horeca-ervaring leert dat die mensen er niet zijn. Hoe lam ook, de fietser fietst naar huis. Terwijl diezelfde fietser daar als automobilist geen seconde over zou piekeren. Fietsen met drank op: het mag niet. Afgelopen week kregen kersverse studenten het ook weer voorgelicht. Maar niemand die gevolg geeft aan die halfzachte oproep. Fietsen en alcohol zijn een onschuldige combinatie, klinkt het. En inderdaad: meestal loopt het goed af. Meestal.

8. De Hipsterfietser
Hipsters en fietsen lijken bijna voor elkaar gemaakt. Niet zo heel stoer, soms een beetje wuft. Fietsen is een lifestyle, een overtuiging. En daar hoort kleding bij. Retrokleding, daar hangt het fietsen toch al van aan elkaar. De Hipsterfietser heeft hem hangen in de kast: die veel te dure wollen trui, die Eddy Merckx in de jaren zeventig al droeg. Opnieuw gebreid, net een tikje te klein. Gebogen over het stuur van zijn fonkelende fixie pedaleert hij naar het bedrijfsverzamelgebouw aan de randen van de stad. Een Raleighpetje bedekt zijn kale plek, een skinny jeans bedekt zijn bilspleet net niet voldoende. En voor de onderscheidende Hipsterfietser: het chopperzadel. Cool!

9. De Naast-elkaarfietser
Niets zo ergerlijk als van die mensen die, druk of niet, stug naast elkaar blijven fietsen. Dat de meeste Amsterdamse binnenstadfietspaden aanmerkelijk smaller zijn dan de richtlijnen adviseren, neemt de Naast-elkaarfietser voor kennisgeving aan. Want fietsen doe je samen, toch? Fietsen is hand in hand, is samen de dag doornemen. Is met je klasgenootjes in rijen van twee veels te langzaam door de Jodenbreestraat trappen. Ook niet onbekend: bakfietsmensen die naast elkaar fietsen. Natuurlijk, ze gáán wel opzij, de Naast-elkaarfietsers zijn echt de beroerdste niet. Maar het gaat zo vaak met zo veel misbaar, het kost hun zo veel moeite.

10. Dr. Jekyll en Mr. Hyde
Daar zijn er veel van in Amsterdam. Keurige types. Hogeropgeleid, goede baan. Beschaafd, met al zijn (já, Jekyll/Hyde is een man) boeken en zijn museumbezoekjes. Maar zet Jekyll op een fiets en hij verandert in Hyde. Bot op zijn minst, grof als je pech hebt. Je hoeft als automobilist maar het geringste teken van onzekerheid te tonen of ze hebben je waar ze je hebben willen. Voor je het weet heb je een woedende vuist op je dak. Voetgangers idem dito: dat ze uit hun doppen moeten kijken, gevolgd door nog allerlei grofs. Wat bezielt die redelijke mensen om bij het minst of geringste hun middelvinger op te steken? De fiets maakt niet in iedereen het mooiste los.

Link
* Het artikel met de prachtige tekeningen

Werknemers onder en boven de 30 jaar

Van welke kant bekijkt u het?

Last van misofonie?

Eerlijk gezegd had ik er nog nooit van gehoord. Totdat ik in Trouw van afgelopen dinsdag een interview las met Jente Posthuma over haar literaire debuut met de roman 'Mensen zonder uitstraling'. Ze zegt: 'Ik heb daar echt last van gehad en ben er ook een tijdje voor in therapie geweest'. Zij had last van afkeer van smakgeluiden van haar naasten.

De therapie van een half jaar (tien sessies, met huiswerk) hebben haar geholpen. 'Ik ben er gelukkig in een vroeg stadium mee begonnen'.

Haat van geluid
Wikipedia geeft me nadere uitleg over Misofonie. 'Het is een aandoening waarbij specifieke geluiden heftige gevoelens van woede, haat of walging oproepen. Letterlijk betekent misofonie haat van geluid, van het Griekse μῖσος (misos) "haat" en φωνή (phónè) "stem, geluid". De naam misofonie is in 2001 vastgelegd door de Amerikaanse wetenschappers Margaret Jastreboff en Pawel Jastreboff. Er bestaan ook andere benamingen voor misofonie zoals Selective Sound Intolerance en Selective Sound Sensitivity Syndrome (4S).'
Weer wat geleerd!

Link
* Alle informatie over de Vereniging MisofonieNL

Dit dragen vrouwen wereldwijd op het strand

De boerkini deed de afgelopen weken nogal wat stof opwaaien, in alle betekenissen van het woord. Maar terwijl vooral de zwemkledij van moslimvrouwen de aandacht trekt, zijn er ook in andere delen van de wereld strandoutfits die het lichaam zoveel mogelijk bedekken en waar niemand over valt - letterlijk en figuurlijk. Kent u bijvoorbeeld de facekini uit China al, een soort masker dat het hele gezicht bedekt?

Japan en Zuid-Korea
In Azië willen vrouwen graag dat hun huid zo licht mogelijk blijft. Niet alleen zijn producten om je huid te verlichten er populair, ze dragen er ook lange kleren en grote hoeden om hun licht velletje te beschermen. Zelfs speciale lappen stof om de armen te bedekken behoren er tot de zomerse garderobe.
Op het strand in Japan of Zuid-Korea kijkt niemand er van op dat vrouwen in speciale zwemjasjes paraderen, inclusief leggings die gemaakt zijn van uv-werend materiaal. Een zwemshort, waterproof hoed en soms zelfs een gezichtsmasker, en de Aziatische strandlook is compleet.

Australië en Nieuw-Zeeland

In Australië en Nieuw-Zeeland is je lichaam goed bedekken de norm, omdat het dunne laagje ozon boven deze twee landen ervoor zorgt dat de uv-stralen er extra schadelijk zijn. Australië heeft daarenboven het hoogste aantal diagnoses van huidkanker ter wereld.
Er loopt al een lange tijd de "slip, slop, slap, sleek, slide"-campagne in het land om strandgangers aan te moedigen hun huid te bedekken. Dat betekent zoveel als: "slip on a shirt" (doe een T-shirt aan), "slop on some sunscreen and slap on a hat" (breng zonnecrème aan en zet een hoed op), "seek shadow" (zoek schaduw) en "slide on sunglasses" (draag een zonnebril). Je lichaam zoveel mogelijk bedekken is er dus niet vreemd en zelfs de gezondste optie.

China
Vergeet de boerkini, de facekini is een bedenksel van een ondernemer uit 2014 om het gezicht van ijdele Chinese dames te bedekken. Om een lichte huid te behouden, proberen vrouwen zo hun blootstelling aan de zon in te perken. De facekini's bestaan in verschillende kleurtjes en ontwerpen, en zijn vooral populair bij wat oudere zwemsters. Ook kledij over je zwempak, in de schaduw blijven en hoeden zijn er bon ton op het strand.

India
In India verschijnen vrouwen vaak bedekt op het strand, als knipoog naar hun bescheidenheid in de traditionele Indische cultuur. Het is niet vreemd om vrouwen op het strand of aan het zwembad te zien in een volledige sari of salwar kameez, zoals de lange, traditionele kledij wordt genoemd. Er zijn wel vrouwen in India die bikini's dragen in een privézwembad van een hotel of zwemclub, maar dat is een kleine minderheid.

Brazilië
De andere zijde van het spectrum vind je in Brazilië. Topless is er bij wet verboden, maar de bikini viert er wel hoogtij. Met als basisregel: laat zoveel mogelijk van je lijf zien. Voor Brazilianen is het strand een plaats voor sociaal contact en interactie, maar ook een plek waar met lichamen gepronkt wordt.
Minuscule bikinibroekjes en strings zijn niet abnormaal op stranden van bijvoorbeeld Rio, en de rol van de bikini is net zozeer bepaalde lichaamsdelen strategisch bedekken als er andere laten zien. Het belangrijkste voor Braziliaanse vrouwen is om je mooi, aantrekkelijk en comfortabel te voelen in je bikini, dat echt als een fashion item gezien wordt waar je trots op bent.

Israel
Israel is misschien wel hét voorbeeld bij uitstek in het debat over religie en zwemkledij. Er is minstens één strand langs de kustlijn van de Middellandse Zee gereserveerd is voor religieuze joden of moslims die een duik willen nemen. Dat specifieke strand, ten noorden van Tel Aviv, is omringd door een hoog stuk muur, met aparte zwemgedeelten voor mannen en vrouwen. Toch bedekken gelovige vrouwen er vaak nog steeds elke centimeter van hun lijf, en de Boerkini is er ook populair bij joodse vrouwen.
Buiten die afgebakende zone zijn er wel hippe badpakken en bikini's te spotten, bij seculiere Israëlische vrouwen. Sommigen zijn zelfs heel schaars gekleed of laten het bovenstukje van hun bikini thuis. Maar ook tussen die schaarsgeklede dames is het niet vreemd om een vrouw in een boerkini of een volledige boerka te spotten op het strand.

Bron: Het Laatste Nieuws

Ook volwassenen hebben hoofdluis

Mocht u denken, dat hoofdluis alleen voorkomt bij kinderen op de basisschool, dan hebt u het mis. Ook middelbare scholieren en volwassenen hebben last van deze vervelende beestjes! Dat concludeert het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) in een groot onderzoek.

Van alle basisscholieren, gaf 28 procent aan dat ze hoofdluis hadden. Deze leeftijdscategorie scoort daarmee het hoogste. Van de middelbare scholieren was 19 procent besmet geraakt met de luizen en bij kinderen onder de vier jaar ging het om 17 procent. Volwassenen meldden met 11 procent het minst vaak hoofdluis.

Meisjes
Opvallend is dat driekwart van de hoofdluismeldingen van meisjes afkomt. "Mogelijk komt dat doordat meisjes meestal langer haar hebben dan jongens'', aldus het RIVM. Aan het onderzoek deden in totaal 2.000 mensen mee. Gemiddeld meldde bijna twee op de tien deelnemers een luisbesmetting.

Besmettelijk
Hoofdluis is heel besmettelijk, maar kinderen worden er niet ziek van. De beestjes lopen van hoofd naar hoofd. Omdat kinderen op basisscholen vaak dicht op elkaar zitten, kan hoofdluis daar welig tieren. De meeste mensen bestrijden de beestjes door het haar uit te kammen in combinatie met het gebruik van een antihoofdluismiddel.

Bron: Kassa

Link
* RIVM: hoofdluisvideo