Broodjes Aap op de tennisbaan en het Binnenhof

Het is eind jaren zeventig. Ik zit voor de kantine van de tennisbaan in de stralende zon uit te rusten van een stevige partij tennis. Naast mij zitten twee jonge VVD-vrouwen van ongeveer mijn leeftijd. Ze bespreken de komende verkiezingen en uiten hun afgrijzen over PvdA-lijsttrekker Joop Den Uyl, die zogenaamd voor de gewone man zou opkomen.

Villa in Vlaanderen
Allemaal lariekoek en gehuichel, zo was hun mening. Want hij had immers naast zijn woning in Amstelveen ook nog een mooie villa net over de grens in België. Een zogenaamde vakantiewoning, maar dan wel van het luxueuse soort. En in Vlaanderen omzeilde hij zo maar mooi de Nederlandse belastingen..
Ik aarzelde om me in het gesprek te mengen, want dat verhaal was echt flauwe kul oftewel een broodje aap. Maar ik besloot toch maar te zwijgen, want ja, het was mijn woord tegenover de hunne. En waarom zouden we mij geloven?

De Telegraaf
Dankzij het dagblad Trouw weet ik sinds kort, dat De Telegraaf, die destijds de schuld kreeg van dit verhaal, zich genoodzaakt voelde deze aantijging recht te zetten Adjunct-hoofdredacteur Kees Lunshof schreef in een ingezonden brief in de NRC: "Tot tweemaal toe is in onze rubriek Stan Huygens Journaal gemeld dat Den Uyl géén villa in België had. Juist om van het gezeur af te komen, is toen vermeld dat dit gerucht totaal niet klopte. Vervolgens won Den Uyl tien zetels, maar dat zal daar wel niets mee te maken hebben gehad."

Vele broodjes aap
Trouw publiceert meerdere van deze broodjes aap aan het Binnenhof. Zoals die over D66'ers Jan Terlouw en Ernst Bakker, die tijdens een verkiezingscampagne in 1981 een schaap van de verdrinkingsdood zouden hebben gered. Bakker, onlangs overleden, heeft dat verhaal altijd ontkend. Terlouw laat nu het volgende weten: "De anekdote berust op een verzinsel, wellicht van een politieke tegenstander. Ernst en ik zouden een schaap in een sloot hebben aangetroffen. Ik zou tegen Ernst hebben gezegd: 'Neem mijn auto, waarschuw de media. Ik wacht hier bij het schaap tot je terug bent, liefst met een televisieploeg. Daarna red ik het schaap'." "Er is nooit zoiets gebeurd. Ook niet met een konijn. Ook niet met een veldmuis. Wel hebben we nu al een jaar of twintig schapen en kan ik af en toe een lam redden als het beklemd zit in een geboortegang."

Lees meer
* Lees het gehele artikel in Trouw