Onbegrijpelijk dat gebod tot afvalscheiden

Niet lang geleden hoorde ik op een besloten congres de lezing van een topman van een afvalverwerkingsbedrijf. Hij vertelde dat zijn bedrijf afval perfect kan scheiden. Uit milieuoogpunt is afvalscheiding aan de bron dus niet nodig. En hij vertelde dat afval big business is: na het scheiden, kan zijn bedrijf het verkopen voor hergebruik. Hij voorspelde zelfs dat de consument in de toekomst betaald zal worden per kilo afval: hoe meer, hoe liever, en het mag ongescheiden.

Dat was slecht en goed nieuws voor me. Slecht, omdat ik me beduveld voelde: deden anderen en ik die moeite voor niets? Goed, omdat afval scheiden tijd, moeite en geld kost, en leidt tot stankoverlast - ik ben blij dat ik niet meer in de luiers zit.

Waarom?
Waarom komt de Europese Commissie dan toch met het verplichte afvalscheiden aan de bron? Ik zou het niet weten - u wel? Misschien omdat afvalbedrijven niet ons, maar de gemeente betalen per kilo afval, en de gemeente een hogere prijs krijgt voor afval dat al gescheiden is? Misschien omdat afvalscheiden de economie aanjaagt, omdat de producenten van zakken en bakken er wel bij varen? Is het symboolpolitiek? Of zie ik iets over het hoofd? Wie het weet mag het zeggen.


Het bovenstaande is letterlijk overgenomen uit de Column van Henriëttte Prast, hoogleraar Persoonlijke Financiële planning aan de Universiteit van Tilburg in het Eigen Huis Magazine van juli/augustus 2016.