Ik had er nog nooit van gehoord. Tot vandaag. Het gaat om het woord nomofobie.
Het blijkt te gaan om je smartphone. Wanneer die overal mee naartoe gaat, zelfs als je naar de wc ga. Het is bijna dwangmatig; bij de geringste verveling komt mijn smartphone uit mijn broekzak. Met een onzichtbaar lijntje zijn mijn ogen continu verbonden aan mijn beeldscherm.
Nomofobie
Nomofobie is dus de overmatige angst voor het niet continu bereikbaar zijn via een mobiele telefoon. Je raakt gestrest als je telefoon niet binnen handbereik is of als hij het niet doet. Met concentratieproblemen, ontevreden collega's en verwaarloosde relaties als gevolg. Het sluipt er zo makkelijk in. Snel een WhatsApp berichtje lezen gaat bijna altijd over in Facebooken, mail checken, YouTube kijken of spelletjes spelen.
Engelse benaming
De term is een afkorting die is afgeleid van de Engelse benaming "no mobile-phone phobia" en werd bedacht tijdens een studie naar het fenomeen uit 2008 door de UK Post Office, waarbij 2.100 gebruikers van mobiele telefoons werden ondervraagd.
Kenmerken
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik wel kenmerken van een nomofoob heb. En U? Durft u uit de kast te komen als nomofoob?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef uw reactie! Alle reacties worden na een beoordeling geplaatst. Anonieme berichten worden niet geplaatst. .