Het slot van zijn betoog met als titel 'Kwestie van smaak' was me uit het hart gegrepen. Daarom hierna zijn én mijn hartekreet.
Kaarten
Kaarten worden nu niet zelden door de kandidaat zelf uitgezocht en soms zelfs door hem of haar ondertekend. ‘Kom je naar mijn begrafenis?’ Met als olijke aansporing: ‘ik zou dat heel fijn vinden want zelf ben ik helaas verhinderd’.
Ik kan hier niet goed tegen. Ik heb het gevoel dat men in dat ‘over het graf heen regeren’ een vergissing maakt over de aard van de dood.
Behoort anderen toe
Als je dood bent, dan ben je op een vreselijke manier weg. Zo weg dat er nooit meer iets van je vernomen wordt. Jouw definitieve afwezigheid kan niet gedragen worden door jou, maar door de nog aanwezigen.
Al dit geregel van je eigen begrafenis ervaar ik als net doen alsof je er nog bent. Je haalt een taak naar je toe die anderen toebehoort. Na je dood moeten de anderen afscheid nemen, niet jij. Het moet wel helemaal in jouw stijl gebeuren, maar niet door jou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef uw reactie! Alle reacties worden na een beoordeling geplaatst. Anonieme berichten worden niet geplaatst. .