Vandaag ga ik naar de reünie van mijn Gymnasiumklas. In een eerdere blog heb ik al over deze belangrijke periode in mijn leven geschreven.
Schrijver Godfried Bomans liet zich in het verleden enkele keren zeer kritisch uit over dit schooltype, zo lees ik in het boek Gymnasium van Mirjam Remie. In Elseviers Weekblad in 1947 opende hij de aanval op het middelbaar onderwijs in het algemeen en het gymnasium in het bijzonder.
Marteling
Het middelbaar onderwijs was naar Bomans mening een marteling voor kinderen. Met een veel te vol programma, dat leerlingen veel te lang laat werken. Langer zelfs dan de achturige werkdag voor volwassenen, die sinds 1918 bestaat. En de grootste martelingen vinden plaats op het gymnasium. "Waarom kreeg ik op het Lyceum tien uren Grieks en elf uren Latijn, terwijl er voor Frans, Duits, Engels en Nederlands twee (!) uren per week waren uitgetrokken?", schrijft hij. 'Is de Odyssee of de Ilias van Homerus zoveel meer dan Oorlog en Vrede van Tolstoj? (...) Twee jaren heb ik de Anabasis van Xenophon moeten lezen, telkens een bladzijde, en niemand in de klas kon ook maar bij benadering vertellen, waar dit doffe, saaie, onnozele, door en door vervelende verhaal over ging". En zo gaat hij maar door.
Bom
Het artikel slaat in als een bom en levert 284 brieven, 65 briefkaarten en negentien telegrammen op. Gelukkig bestonden er toen nog geen sociale media!
Het overgrote deel van de schrijvers was het met hem eens. Maar niet iedereen!
Ik ben benieuwd, hoe mijn medeleerlingen er toen over dachten en nu denken!
Lees ook
* Een pennywafel en dat was het!
* Gevreesde conrector gaat op zondag naar voetbal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Geef uw reactie! Alle reacties worden na een beoordeling geplaatst. Anonieme berichten worden niet geplaatst. .